Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Portugalii

Pierw­sza kapli­ca meto­dy­stycz­na zosta­ła zbu­do­wa­na w 1868 roku w Vila Nova de Gaia (mia­sto sąsia­du­ją­ce z Por­to), gdzie prze­pro­wa­dza­no pierw­sze chrzty dzie­ci i udzie­la­no Sakra­men­tu Ołta­rza. Wobec wzro­stu ilo­ści meto­dy­stów w Por­tu­ga­lii koniecz­ne było skie­ro­wa­nie proś­by do Sto­wa­rzy­sze­nia Misjo­na­rzy Meto­dy­stycz­nych o przy­sła­nie kolej­ne­go misjo­na­rza. Był nim Robert Haw­key More­ton (na zdj.), któ­ry przy­był do Por­tu­ga­lii w 1871 roku.

Po kil­ku latach meto­dy­ści wznie­śli kościół w Por­to. W tym mie­ście meto­dy­ści zaan­ga­żo­wa­li się w sfe­rę edu­ka­cji, ukie­run­ko­wu­jąc dzia­ła­nia przede wszyst­kim na zmniej­sza­nie ogrom­nej ska­li anal­fa­be­ty­zmu m.in. poprzez otwie­ra­nie szkół pod­sta­wo­wych. Był to rów­nież okres, w któ­rym wyła­nia­li się pierw­si lide­rzy Kościo­ła, jak na przy­kład dr Alfre­do Hen­ri­qu­es da Silva, któ­ry zastą­pił Moreton’a.

Naj­lep­szym okre­sem dla por­tu­gal­skich meto­dy­stów były lata 1920–1940. W tym cza­sie meto­dy­ści pocho­dzi­li ze wszyst­kich klas spo­łecz­nych. Zwięk­sza­ła się ilość szkół, umac­nia­ją­ca i tak już sil­ną pozy­cję meto­dy­stów wśród pro­te­stanc­kich Kościo­łów Por­tu­ga­lii W tym cza­sie wyda­no naj­więk­szą ilość publi­ka­cji. Spo­śród wydaw­nictw nale­ży wymie­nić mie­sięcz­nik „Ewan­ge­lic­ka Por­tu­ga­lia” (“Por­tu­gal Evan­géli­co”), któ­ry jest naj­star­szym wydaw­nic­twem ewan­ge­lic­kim.

II woj­na świa­to­wa, dłu­gi okres dyk­ta­tu­ry, brak kadry, któ­ra mogła­by prze­jąć kie­ro­wa­nie Kościo­łem po Alfre­do da Silva oraz mała ilość pasto­rów spo­wo­do­wa­ły kry­zys w Koście­le. Synod pró­bo­wał roz­wią­zać tę spra­wę, pro­sząc kolej­ny raz Sto­wa­rzy­sze­nie Misjo­na­rzy Meto­dy­stycz­nych o wspar­cie kolej­nym pasto­rem.

W 1954 r. przy­był do Por­tu­ga­lii ks. Stan­ley G. Wood, któ­ry kie­ro­wał Kościo­łem przez 29 lat. W tym cza­sie wzro­sła ilość wier­nych, zwięk­szył się zasięg prac, a Kościół zaan­ga­żo­wał się w ruch eku­me­nicz­ny. Mimo iż meto­dy­ści zosta­li zmu­sze­ni do zamknię­cia swo­ich szkół pod­sta­wo­wych, to jed­nak uda­ło im się skon­cen­tro­wać na innych dzie­dzi­nach służ­by, np. pomoc dzie­ciom, czy oso­bom star­szym.

W 1984 roku Kościół powró­cił do kie­row­nic­twa naro­do­we­go, kie­dy to ks. Ire­neu da Silva Cun­ha został wybra­ny gene­ral­nym super­in­ten­den­tem oraz prze­wod­ni­czą­cym Kon­sy­sto­rza. W kon­tek­ście zbli­ża­ją­cej się 125. rocz­ni­cy przy­by­cia Moreton’a do Por­to oraz po kon­sul­ta­cjach ze sto­wa­rzy­sze­niem Misjo­na­rzy Meto­dy­stycz­nych, Synod zatwier­dził w 1994 roku sta­tut i regu­la­min z decy­zją przy­ję­cia auto­no­mii w 1996 roku jako Kościół Ewan­ge­lic­ko-Meto­dy­stycz­ny Por­tu­ga­lii.

Link: Kościół Ewan­ge­lic­ko-Meto­dy­stycz­ny w Por­tu­ga­lii