Chrześcijański Linux

“Wol­ne” i “otwar­te” opro­gra­mo­wa­nie kom­pu­te­ro­we oraz linuk­so­we sys­te­my ope­ra­cyj­ne coraz czę­ściej poja­wia­ją się w naszych domach i miej­scach pra­cy. Nie­wąt­pli­wym ich atu­tem jest wol­ność uży­cia, co naj­czę­ściej idzie w parze wraz ich bez­płat­no­ścią otrzy­ma­nia i użyt­ko­wa­nia, a obsłu­ga sta­ła się o wie­le łatwiej­sza niż sys­te­mów z rodzi­ny “okie­nek”.

Ale to jest tyl­ko jed­na płasz­czy­zna zwią­za­na tzw. linuk­sem. Dru­gą, może nawet o wie­le waż­niej­szą, jest pod­ło­że ide­olo­gicz­ne. Są to sys­te­my współ­two­rzo­ne przez samych ludzi — użyt­kow­ni­ków, któ­rzy dokład­nie wie­dzą co powin­no być zmie­nio­ne, żeby sys­tem wraz z opro­gra­mo­wa­niem pozo­stał “wol­ny” i spraw­ny w dzia­ła­niu — od bez­płat­ne­go ścią­gnię­cia z inter­ne­tu, wysył­ki płyt z sys­te­mem do wspar­cia użyt­kow­ni­ka przez wie­lu wolon­ta­riu­szy.

Jest wie­le rodza­jów linuk­sa — tzw. dys­try­bu­cje. Są one ze sobą kom­pa­ty­bil­ne, a ostat­nio nawet same sys­te­my z rodzi­ny “okie­nek” nie stwa­rza­ją więk­szych pro­ble­mów w syn­chro­ni­za­cji danych mię­dzy sobą i ogól­ne ich współ­dzia­ła­nie jest już na wyso­kim pozio­mie tech­nicz­nym. Dodat­ko­wo w dobie tzw. kry­zy­su eko­no­micz­ne­go, czy panu­ją­ce­go ubó­stwa na świe­cie są dosko­na­ła alter­na­ty­wą, a ist­nie­ją już pierw­sze prze­słan­ki, że w przy­szło­ści mogą zdo­mi­no­wać nasze kom­pu­te­ry.

Jed­na z naj­po­pu­lar­niej­szych dys­try­bu­cji — UBUNTU — docze­ka­ła się nawet swo­jej chrze­ści­jań­skiej wer­sji: ubun­tu chri­stian edi­tion wraz z całym wspar­ciem tech­nicz­nym ofe­ro­wa­nym przez spo­łecz­ność i fir­mę Cano­ni­cal. Zawie­ra ona sze­reg uła­twień — opro­gra­mo­wa­nie do czy­ta­nia Biblii, wyświe­tla­nie cyta­tów na pul­pi­cie, czy bar­dzo uży­tecz­ną, łatwo kon­fi­gu­ro­wal­ną ochro­nę rodzi­ciel­ską dostę­pu do tre­ści inter­ne­tu (np. por­no­gra­ficz­nych) oraz wie­le innych przy­dat­nych pro­gra­mów w codzien­nym życiu użyt­kow­ni­ka kom­pu­te­ra — chrze­ści­ja­ni­na. Wadą pozo­sta­je wer­sja anglo­ję­zycz­na, ale im wię­cej osób wyka­że zain­te­re­so­wa­nie, tym szyb­ciej zosta­nie spo­lsz­czo­na.

Zagłę­bia­jąc się tro­chę w samym sło­wie “ubun­tu”: Ubun­tu jest afry­kań­ską ide­olo­gią ozna­cza­ją­cą w skró­cie “huma­nizm dla innych”. Wyra­ża “wia­rę w uni­wer­sal­ne wię­zy opar­te na chę­ci dzie­le­nia się z inny­mi, któ­re łączą całą ludz­kość”. Takie same idee łączą rów­nież spo­łecz­ność dys­try­bu­cji Ubun­tu Linux — celem tego kodek­su jest usta­no­wie­nie fun­da­men­tal­nych zasad dla tej współ­pra­cy (za http://ubuntu.pl/index.php).

Myślę, że war­to roz­wa­żyć przej­ście na tzw. opro­gra­mo­wa­nie open sour­ce, zwłasz­cza ze wzglę­dów ide­olo­gicz­no-prak­tycz­nych, kie­dy to wspie­ra się opro­gra­mo­wa­nie, stan­dar­dy infor­ma­tycz­ne, któ­re niko­go nie wyklu­cza­ją. Są dostęp­ne dla wszyst­kich od boga­tych po bied­nych. Poza tym są for­mą prze­ciw­sta­wie­nia się “kom­pu­te­ro­we­mu pirac­twu” — wszyst­kie apli­ka­cje potrzeb­ne do użyt­ko­wa­nia kom­pu­te­ra mają swo­je dar­mo­we, bar­dzo dobrze dzia­ła­ją­ce odpo­wied­ni­ki.

Dużo infor­ma­cji moż­na zna­leźć na pol­skich stro­nach o linuk­sie. Od rady jaki będzie dla was naj­lep­szy po same wska­zów­ki prak­tycz­ne.

Innym chrze­ści­jań­skim linuk­sem opar­tym o tro­chę inne śro­do­wi­sko gra­ficz­ne jest Ich­thux.