Ekumenizm w Polsce i na świecie

Transplantacja organów


Witam ser­decz­nie. Zain­spi­ro­wa­na ini­cja­ty­wą abpa Życiń­skie­go – piszę arty­kuł o odda­wa­niu narzą­dów osób tra­gicz­nie zmar­łych do prze­szcze­pów. Arty­kuł ma mieć cha­rak­ter ety­cz­no-filo­­zo­­fi­cz­no-reli­­gi­j­ny, ponie­waż jego celem jest prze­ła­ma­nie nie­chę­ci rodzin ofiar do wyra­ża­nia zgo­dy na pobra­nie narzą­dów. W związ­ku z tym mam pyta­nie: jaki jest sto­su­nek Kościo­łów nie­rzym­sko­ka­to­lic­kich w tej kwe­stii? Z Panem Bogiem! W Kościo­łach ewan­ge­lic­kich, któ­re wyod­ręb­ni­ły się z Refor­ma­cji XVI-wie­cz­nej, nie ist­nie­je urząd nauczy­ciel­ski Kościo­ła, któ­ry […]


Witam ser­decz­nie. Zain­spi­ro­wa­na ini­cja­ty­wą abpa Życiń­skie­go – piszę arty­kuł o odda­wa­niu narzą­dów osób tra­gicz­nie zmar­łych do prze­szcze­pów. Arty­kuł ma mieć cha­rak­ter etycz­no-filo­zo­ficz­no-reli­gij­ny, ponie­waż jego celem jest prze­ła­ma­nie nie­chę­ci rodzin ofiar do wyra­ża­nia zgo­dy na pobra­nie narzą­dów. W związ­ku z tym mam pyta­nie: jaki jest sto­su­nek Kościo­łów nie­rzym­sko­ka­to­lic­kich w tej kwe­stii? Z Panem Bogiem!

W Kościo­łach ewan­ge­lic­kich, któ­re wyod­ręb­ni­ły się z Refor­ma­cji XVI-wiecz­nej, nie ist­nie­je urząd nauczy­ciel­ski Kościo­ła, któ­ry w spo­sób auto­ry­ta­tyw­ny zabie­rał­by głos w spra­wach wia­ry i moral­no­ści. Nie zmie­nia to jed­nak fak­tu, że Kościo­ły ewan­ge­lic­kie, w poczu­ciu odpo­wie­dzial­no­ści za dar Stwo­rze­nia, zabie­ra­ją głos w waż­nych kwe­stiach moral­no-etycz­nych. Mając na uwa­dze świę­tość życia, o któ­rej zaświad­cza Pismo Świę­te Sta­re­go i Nowe­go Testa­men­tu, Kościo­ły ewan­ge­lic­kie pod­kre­śla­ją koniecz­ność ochro­ny życia od poczę­cia do natu­ral­nej śmier­ci.


Ponie­waż kwe­stia ta nie jest przed­mio­tem róż­nic w zakre­sie ety­ki z Kościo­łem Rzym­sko­ka­to­lic­kim, Kościo­ły te wspól­nie zabie­ra­ły głos w spra­wach, doty­czą­cych ochro­ny god­no­ści czło­wie­ka i jego pra­wa do życia.


Odwo­łu­jąc się do boga­te­go doświad­cze­nia eku­me­nicz­ne­go w Niem­czech wypa­da przy­to­czyć Dekla­ra­cję ws. Trans­plan­ta­cji Orga­nów wyda­ną w 1990 roku przez rzym­sko­ka­to­lic­ką Kon­fe­ren­cję Bisku­pów Nie­miec­kich (DBK) oraz Radę Ewan­ge­lic­kie­go Kościo­ła Nie­miec (EKD) po dwóch latach wspól­nej pra­cy.


W tek­ście tym Kościo­ły stwier­dza­ją: “Wie­my, że nasze życie jest darem Bożym, któ­ry jest nam powie­rzo­ny, aby Bogu oddać chwa­łę i pomóc innym ludziom. Owo uwa­run­ko­wa­nie życia obo­wią­zu­je do śmier­ci, a nawet się­ga poza nią, ponie­waż ziem­skie życie cięż­ko cho­rych ludzi może zostać ura­to­wa­ne, jeśli moż­li­we jest pobra­nie od zmar­łe­go zdro­wych orga­nów dla trans­plan­ta­cji. Kto daje zgo­dę na pobra­nie orga­nów w wypad­ku swo­jej śmier­ci, dzia­ła etycz­nie odpo­wie­dzial­ny, ponie­waż w ten spo­sób moż­na pomóc tym ludziom, któ­rych życie jest w wyso­kim stop­niu obcią­żo­ne lub zagro­żo­ne. Człon­ko­wie rodzi­ny, któ­rzy dają zgo­dę na trans­plan­ta­cję orga­nów, nie wyka­zu­ją bra­ku sza­cun­ku wobec zmar­łe­go. Dzia­ła­ją w spo­sób etycz­nie odpo­wie­dzial­ny, ponie­waż nie zwa­ża­jąc na odczu­wa­ny przez nich ból decy­du­ją w imie­niu zmar­łe­go o pomo­cy dla innych ludzi, któ­rym przez trans­plan­ta­cje może zostać ura­to­wa­ne życie.”


Doku­ment taki nie ist­nie­je jesz­cze w Pol­sce, podob­nie jak brak jest ofi­cjal­ne­go sta­no­wi­ska Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go Ewan­ge­lic­ko-Refor­mo­wa­ne­go w RP w pro­ble­ma­ty­ce bio­etycz­nej. Nie ozna­cza to jed­nak, że Kościo­ły mil­czą w tej kwe­stii: wiel­krot­nie na łamach pra­sy kościel­nej i w inter­ne­cie publi­ko­wa­ne były tek­sty, zaj­mu­ją­ce się wyzwa­nia­mi, jakie sta­wia przed nami roz­wój tech­no­lo­gii medycz­nej. Wypa­da mieć tyl­ko nadzie­ję, że w naj­bliż­szym cza­sie Kościo­ły wypra­cu­ją wspól­ny doku­ment, któ­ry będzie eku­me­nicz­nym świa­dec­twem wobec świa­ta na rzecz życia i god­no­ści czło­wie­ka.


Ofi­cjal­ne sta­no­wi­sko ws. trans­plan­ta­cji orga­nów posia­da Kościół Ewan­ge­lic­ko-Meto­dy­stycz­ny, któ­ry jako jedy­ny Kościół ewan­ge­lic­ki posia­da sko­dy­fi­ko­wa­ną naukę spo­łecz­ną. Rów­nież pol­scy meto­dy­ści dopusz­cza­ją w swo­ich Zasa­dach Socjal­nych trans­plan­ta­cje orga­nów: “Pra­gnie­my wyra­zi pogląd, że prze­szcze­pia­nie i daro­wa­nie orga­nów cia­ła jest dzia­ła­niem cha­ry­ta­tyw­nym, czy­nem miło­ści aga­pe, aktem samo-ofia­ro­wa­nia. Dostrze­ga­my życio­daj­ne korzy­ści pły­ną­ce z ofia­ro­wa­nia wła­snych orga­nów i innych tka­nek, zachę­ca­my więc wszyst­kich ludzi wia­ry do ofia­ro­wa­nia swych orga­nów i tka­nek jako wyra­zu miło­ści i służ­by dla dobra ludzi, któ­rzy zna­leź­li się w potrze­bie. Nale­ga­my, aby dzia­ło się to w atmos­fe­rze sza­cun­ku dla zmar­łe­go czy też żyją­ce­go ofia­ro­daw­cy, dla dobra bior­cy oraz w zgo­dzie z regu­la­cja­mi praw­ny­mi w celu zapo­bie­że­nia nad­uży­ciom wobec daw­ców i ich rodzin.”


Bez prze­sa­dy moż­na stwier­dzić, że opi­nia wyra­żo­na przez meto­dy­stów, podzie­la­na jest przez Kościo­ły zre­szo­ne w Pol­skiej Radzie Eku­me­nicz­nej, nawet jeśli bra­ku­je ofi­cjal­ne­go doku­men­tu.


Dariusz Bruncz

Ekumenizm.pl działa dzięki swoim Czytelnikom!
Portal ekumenizm.pl działa na zasadzie charytatywnej pracy naszej redakcji. Zachęcamy do wsparcia poprzez darowizny i Patronite.