Duchowość bez przynależności religijnej nie pomaga w życiu

Zgod­nie z bada­nia­mi, któ­rych wyni­ki ogło­szo­no w stycz­nio­wym the Bri­tish Jour­nal of Psy­chia­try oso­by “udu­cho­wio­ne”, wie­rzą­ce poza kon­tek­stem reli­gii znacz­nie czę­ściej mają pro­ble­my ze zdro­wiem psy­chicz­nym, nad­uży­wa­niem nar­ko­ty­ków oraz zabu­rze­nia­mi odży­wia­nia typu buli­mia i ano­rek­sja.

I tak oso­by “ducho­we” bez przy­na­leż­no­ści reli­gij­nej dwu­krot­nie czę­ściej od osób reli­gij­nych zaży­wa­ją nar­ko­ty­ki (30% w pierw­szym przy­pad­ku, 16% w dru­gim), przy czym pro­blem uza­leż­nie­nia sygna­li­zo­wa­ny jest u 5% osób “ducho­wych” i tyl­ko u 2% osób reli­gij­nych.

Na róż­ne scho­rze­nia psy­chicz­ne (depre­sje, neu­ro­zy) cier­pi 19% “ducho­wych” w porów­na­niu do 15% skar­żą­cych się na te dole­gli­wo­ści osób reli­gij­nych.

Zde­kla­ro­wa­ni ate­iści i agno­sty­cy w zakre­sie zdro­wia psy­chicz­ne­go oraz zaży­wa­nia nar­ko­ty­ków mają takie wskaź­ni­ki jak reli­gij­ni a nie “ducho­wi”.

W Wiel­kiej Bry­ta­nii osób wie­rzą­cych (“ducho­wych”) ale nie przy­na­le­żą­cych do żad­ne­go wyzna­nia jest 19%, w Sta­nach Zjed­no­czo­nych — oko­ło 30%.