Indonezja oblała test na wolność religijną

Kara wymie­rzo­na przez sąd była dwu­krot­nie surow­sza od tej, o któ­rą wnio­sko­wał pro­ku­ra­tor.

Pur­na­ma, zna­ny w Indo­ne­zji jako Ahok, jest człon­kiem dwóch mniej­szo­ści — jest etnicz­nym Chiń­czy­kiem i chrze­ści­ja­ni­nem. Został guber­na­to­rem Dża­kar­ty w 2014 roku, po tym jak jego poprzed­nik został wybra­ny pre­zy­den­tem. We wrze­śniu ubie­głe­go roku zasu­ge­ro­wał pod­czas prze­mó­wie­nia przed roz­po­czy­na­ją­cą się kam­pa­nią wybor­czą, że muzuł­mań­scy zwierzch­ni­cy pró­bu­ją oszu­kać wybor­ców poprzez pod­pie­ra­nie się kora­nicz­nym wer­se­tem, mówią­cym, że wyznaw­cy isla­mu nie powin­ni gło­so­wać na nie­mu­zuł­ma­nów. Nagra­ne prze­mó­wie­nie było potem wyko­rzy­sta­ne do wzbu­dza­nia obu­rze­nia wśród reli­gij­nych “twar­do­gło­wych”, któ­rzy doma­ga­li się posta­wie­nia Aho­ka przed sądem za bluź­nier­stwo.

W cza­sie pro­ce­su były guber­na­tor zaprze­czył, by kie­ro­wał się złą wolą, wygła­sza­jąc prze­mó­wie­nie, nie­mniej za komen­tarz prze­pro­sił. Nie prze­ko­na­ło to naj­bar­dziej zaja­dłych obroń­ców isla­mu, któ­rzy w trak­cie pro­ce­su żąda­li nawet by Aho­ka powie­sić. Porząd­ku i bez­pie­czeń­stwa w trak­cie pro­ce­su pil­no­wa­ło 15 tysię­cy poli­cjan­tów i żoł­nie­rzy. Trud­no się dzi­wić, że w atmos­fe­rze nagon­ki sąd wydał wyrok surow­szy niż żądał oskar­ży­ciel, któ­ry doma­gał się tyl­ko roku pozba­wie­nia wol­no­ści.

Sam ska­za­ny zapo­wie­dział ape­la­cję od wyro­ku. Rów­nież ape­lo­wać zamie­rza­ją “ura­że­ni” muzuł­ma­nie, gdyż ich zda­niem kara dwóch lat wię­zie­nia za bluź­nier­stwo jest za niska. Po wer­dyk­cie Ahok został prze­wie­zio­ny bez­po­śred­nio do wię­zie­nia.

Indo­ne­zja jest naj­lud­niej­szym muzuł­mań­skim kra­jem, w któ­rym 85% oby­wa­te­li wyzna­je islam, jed­nak w pań­stwie uzna­wa­nych jest ofi­cjal­nie sześć reli­gii.