Biskup błaga o interwencję Watykanu

Chal­dej­ski biskup Ama­diy­ah i Erbil w irac­kiej czę­ści Kur­dy­sta­nu, Rab­ban Al Qas, zwró­cił się z proś­bą o inter­wen­cję Sto­li­cy Apo­stol­skiej po ostat­nim samo­bój­czym ata­ku w chrze­ści­jań­skiej wio­sce Tell-el-skop, w któ­rym zgi­nę­ło 10 osób, w tym dwo­je dzie­ci. 140 osób zosta­ło ran­nych, w tym dzie­ci i dwie domi­ni­kan­ki.

Wybuch uszko­dził dom zakon­ny Sióstr Domi­ni­ka­nek i kie­ro­wa­ne przez nie przed­szko­le i szko­łę pod­sta­wo­wą.

“Znajdź­cie jakąś dro­gę, jakiś spo­sób, aby nas ura­to­wać; Kościół w całym Ira­ku znaj­du­je się w wiel­kim zagro­że­niu, bła­ga­my Waty­kan, aby zaczął dzia­łać i przed­sta­wił naszą tra­gicz­na sytu­ację całe­mu świa­tu” — napi­sał hie­rar­cha.

Źró­dła kato­lic­kie twier­dzą, że ostat­nie ata­ki prze­ciw chrze­ści­ja­nom i innym mniej­szo­ściom reli­gij­nym mają poka­zać, że ame­ry­kań­ska nie gwa­ran­tu­je bez­pie­czeń­stwa. Poza tym, rów­no­cze­sne ata­ko­wa­nie Kur­dów ma poka­zać świa­tu, że wszel­kie inwe­sty­cje w ropę naf­to­wą w oko­li­cach Kir­ku­ku, do któ­rych Kur­do­wie rosz­czą sobie pra­wo, są ryzy­kow­ne.

Chal­dej­sko-kato­lic­ki biskup Kir­ku­ku i prze­wod­ni­czą­cy Komi­sji Dia­lo­gu Mię­dzy­re­li­gij­ne­go Rady Kato­lic­kich Kościo­łów Ira­ku, Louis Sako, zwró­cił się z wezwa­niem do świa­ta, aby pod­ję­to natych­mia­sto­we dzia­ła­nia wobec tra­gicz­nej sytu­acji chrze­ści­jan. “W Ira­ku chrze­ścia­nie giną, Kościół zani­ka pod napo­rem prze­śla­do­wań. Groź­by i prze­moc ze stro­ny eks­tre­mi­stów nie pozo­sta­wia­ją żad­ne­go wybo­ru poza przej­ściem na islam lub uciecz­ką” — stwier­dził bp Sako.

Z Bag­da­du nade­szło potwier­dze­nie, że w zamiesz­ka­łej przez wie­lu chrze­ści­jan dziel­ni­cy Dora, uzbro­jo­ne gru­py sunic­kie mor­du­ją szy­itów, a chrze­ści­jan zmu­sza­ją do kon­wer­sji na islam lub uciecz­ki. Uchodź­cy nie mogą zabie­rać swo­je­go dobyt­ku. W Mosu­lu chrze­ści­ja­nie mają do wybo­ru albo pła­cić spe­cjal­ną opła­tę na rzecz „świę­tej woj­ny” albo śmierć.

Chrze­ści­ja­nie w Ira­ku czu­ją się jak „kozły ofiar­ne”. Nie mogą swo­bod­nie wyzna­wać swo­jej wia­ry, kobie­ty zmu­sza się do nosze­nia husty z zasło­ną, krzy­że usu­wa­ne są z kościo­łów, a przez cały czas ist­nie­je oba­wa o życie.