Chrześcijanie prześladowani w Autonomii Palestyńskiej

Kusto­dia Zie­mi Świę­tej oskar­ży­ła wła­dze Auto­no­mii Pale­styń­skiej o brak dzia­łań w zapo­bie­ga­niu upo­ko­rze­niom, jakim są pod­da­wa­ne licz­ne wspól­no­ty chrze­ści­jań­skie. Ojciec Pier­bat­ti­sta Piz­za­bal­li oskar­żył siły bez­pie­czeń­stwa Auto­no­mii i człon­ków par­tii Fata­ho uczest­nic­two w anty­chrze­ści­jań­skich ata­kach i w zapla­no­wa­nej poli­ty­ce­wy­rzu­ce­nia chrze­ści­jan z Zie­mi Świę­tej.

Kusto­dia Zie­mi Świę­tej zaj­mu­je się z ramie­nia Waty­ka­nu ochro­ną miejsc świętych,jak np.świątyniąGrobu Pań­skie­go czy Bazy­li­ką Naro­dze­nia Pań­skie­go.

W doku­men­cie skie­ro­wa­nym do Auto­no­mii Pale­styń­skiej pt: „Auto­no­mia Pale­styń­ska nie karze napast­ni­ków. Chrze­ści­ja­nie, celem muzuł­mań­skiej nie­na­wi­ści” przed­sta­wio­ne zosta­ły rela­cje z napa­ści rabun­ko­wych, kra­dzie­ży, przy­własz­cza­nia sobie przez muzuł­ma­nów chrze­ści­jań­skich posia­dło­ści, porwań, sek­su­al­nych nad­użyć i tor­tu­ro­wa­nia chrze­ści­jań­skich kobiet.

Rów­nież wspo­mi­na się o tym, że wła­dze Auto­no­mii Pale­styń­skiej pra­wie w ogó­le nie karzą napast­ni­ków, któ­rzy codzien­nie upo­ka­rza­ją chrze­ści­jan, przy czym w wie­lu­ek­sce­sach uczest­ni­czą człon­ko­wie poli­cji Mah­mo­uda Abba­sa.

W rela­cji Piza­bal­la­opi­sa­ny jest­przy­pa­dek Sami­ra Kun­sie­ra z dys­tryk­tu Betle­jem, dyrek­to­ra małej lokal­nej sta­cji tele­wi­zyj­nej „Al-Mah­deh” („Boże Naro­dze­nie”), któ­ry wie­lo­krot­nie był prze­śla­do­wa­ny i pra­gnie opu­bli­ko­wać książ­kę „Rasizm w prak­ty­ce”. Kun­sier cytu­je rów­nież spra­wę trzech­chrze­ści­ja­nek w wie­ku od 16 do 19 lat, miesz­ka­nek małej miej­sco­wo­ści Beit Sahur, któ­re były tor­tu­ro­wa­ne przez człon­ków par­tii Fatah, m.in. przy­pa­la­no je zapa­lo­ny­mi papie­ro­sa­mi w miej­scach intym­nych, a następ­nie dwie z nich zosta­ły zamor­do­wa­ne, rze­ko­mo­za upra­wia­nie pro­sty­tu­cji. Sek­cja zwłok wyka­za­ła, że były dzie­wi­ca­mi. Trze­cia, zgwał­co­na przez człon­ków Fatah, musia­ła uciec z rodzi­ną do Jor­da­nii. Mimo zło­że­nia skar­gi przez rodzi­ny kobiet, żaden z napast­ni­ków nigdy nie został uka­ra­ny, a nawet nikt nie został aresz­to­wa­ny.

Osta­ni przy­pa­dek prze­śla­do­wa­nia miał miej­sce w miej­sco­wo­ści Tay­be, na pół­no­cy od Rama­la, w któ­rej muzuł­ma­nie z Derir Jarir spa­li­li przy­naj­mniej 14 chrze­ści­jań­skich domów. Mia­ła to być zemsta za rze­ko­me­obra­że­nie muzuł­mań­skiej kobie­ty.

„Dzi­siaj jest nas 170 tysię­cy chrze­ści­jan, z któ­rych 80 tysię­cy jest kato­li­ka­mi. Bli­sko 60% żyje w Izra­elu. Pozo­sta­li miesz­ka­ją na tere­nach zaję­tych w 1967 r., włącz­nie z Jero­zo­li­mą” — wspo­mi­na ksiądz Piz­za­bal­la. Doda­je rów­nież, że kie­dy w 1948 r. zosta­ło usta­no­wio­ne pań­stwo Izra­el, to chrze­ści­ja­nie sta­no­wi­li 14% jego lud­no­ści. Dzi­siaj licz­ba ta wyno­si oko­ło 2%, przy czym w następ­nych latach może ona ulec zmniej­sze­niu wła­śnie z powo­du gróźb i prze­śla­do­wań ze stro­ny muzuł­mań­skich sąsia­dów, któ­rzy w ten spo­sób zmu­sza­ją chrze­ści­jan do emi­gra­cji.