Odznaczenie za rezygnację z leczenia, by urodzić

Na stor­nie inter­ne­to­wej MEN zosta­ła zamiesz­czo­na infor­ma­cja o wnio­sku mini­stra Roma­na Gier­ty­cha zło­żo­nym u pre­zy­den­ta. Wice­pre­mier wystą­pił do pre­zy­den­ta Lecha Kaczyń­skie­go o nada­nie pośmiert­nie Zło­te­go Krzy­ża Zasłu­gi dla Anny Radosz, któ­ra będąc w zaawan­so­wa­nej cią­ży nie zgo­dzi­ła się na che­mio­te­ra­pię, ponie­waż chcia­ła uro­dzić zdro­we dziec­ko.

W uza­sad­nie­niu mini­ster edu­ka­cji przy­po­mniał m.in., że Radosz była w szó­stym mie­sią­cu cią­ży, gdy dowie­dzia­ła się o nowo­two­rze: czer­nia­ku i “doko­na­ła wybo­ru poświę­ce­nia wła­sne­go życia dla życia dziec­ka”. “Pod­ję­ła świa­do­me ryzy­ko, nie na oślep, lecz w imię oca­le­nia inne­go życia. Wie­dzia­ła, że jeśli nie podej­mie ryzy­ka lecze­nia, ma szan­sę ura­to­wać dziec­ko, ale sama może nie prze­żyć. Doko­na­ła naj­więk­sze­go z poświę­ceń do jakich zdol­ny jest czło­wiek. Sta­ła się przez to wzo­rem hero­izmu, boha­ter­stwa i miło­ści w cza­sie poko­ju. Sta­ła się też zna­kiem sprze­ci­wu wobec pro­mo­wa­nej sze­ro­ko cywi­li­za­cji śmier­ci i iko­ną cywi­li­za­cji miło­ści” — napi­sał Gier­tych.

Pod­kre­ślił, że edu­ka­cja osią­ga naj­więk­szą jakość w naśla­do­wa­niu wzor­ców i pięk­nych przy­kła­dów. Zazna­czył, że “dzi­siej­sza mło­dzież, zagu­bio­na w gąsz­czu nie­ogra­ni­czo­nej kon­sump­cji i ego­izmu, poszu­ku­je ide­ałów do naśla­do­wa­nia”. Gier­tych przy­znał, że “jako mini­ster edu­ka­cji naro­do­wej pozo­sta­ję urze­czo­ny war­to­ścią jej świa­dec­twa dla wycho­wa­nia przy­szłych poko­leń Pola­ków”.

Anna Radosz, 27-let­nia Polka miesz­ka­ją­ca w Szko­cji, zmar­ła 11 maja 2007 r. Syn­ka Oska­ra uro­dzi­ła w listo­pa­dzie ubie­głe­go roku. Oskar został poczę­ty w nie­for­mal­nym związ­ku.