Spór o pierścień czystości

Bry­tyj­ska uczen­ni­ca zaskar­ży­ła do sądu decy­zję władz szkol­nych, zabra­nia­ją­cą jej nosze­nia w szko­le tzw. “pier­ście­nia czy­sto­ści”. 16-let­nia Lydia Play­fo­ot z Mil­la­is Scho­ol w Hor­sham (hrab­stwo West Sus­sex) twier­dzi, ze doświad­cza dys­kry­mi­na­cji z powo­dów reli­gij­nych.

Lydia Play­fo­ot nale­zy do zapo­cząt­ko­wa­ne­go w USA ruchu chrze­ści­jań­skie­go Silver Ring Thing. Jego człon­ko­wie zobo­wią­zu­ją się do abs­ty­nen­cji sek­su­al­nej dopó­ki nie wstą­pią w zwią­zek mał­zeń­ski. Zna­kiem ich zobo­wią­za­nia jest noszo­na na pal­cu srebr­na obrącz­ka. Ta nale­zą­ca do Lydii Play­fo­ot ma wygra­we­ro­wa­ny odno­śnik do frag­men­tu z 1 Listu do Tesa­lo­ni­czan 4, 3–4.

Wła­dze gim­na­zjum zaka­za­ły nosze­nia pier­ście­nia gdyz nie pozwa­la­ją uczniom na jaką­kol­wiek bizu­te­rię. Play­fo­ot twier­dzi zaś, ze jej obrącz­ka jest wyra­zem jej chrze­ści­jań­skiej wia­ry. Uczen­ni­ca wska­zu­je przy tym, ze szko­ła pozwa­la muzuł­man­kom na nosze­nie chust zakry­wa­ją­cych wło­sy, oraz sikhom na nosze­nie tur­ba­nów. Te odstęp­stwa od szkol­nych zasad są umo­ty­wo­wa­ne reli­gij­nie. “Dziew­czy­ny wie­dzą ze szko­ła nie przy­zna­je tych samych praw chrze­ści­ja­nom: taki prze­kaz nie­sie decy­zja szko­ły” — mówi Play­fo­ot.

Dyrek­tor szko­ły Leon Net­tley twier­dzi w odpo­wie­dzi, ze pier­ścień nie jest inte­gral­ną czę­ścią wia­ry chrze­ści­jań­skiej; jed­no­cze­śnie koli­du­je z zaka­zem nosze­nia jakiej­kol­wiek bizu­te­rii. Dozwo­lo­ne są w szko­le jedy­nie kol­czy­ki na uszy. Sko­ro obrącz­ka nie jest sym­bo­lem chrze­ści­jań­skim to rów­nie nie doszło do dys­kry­mi­na­cji na tle reli­gij­nym.

Lydię Play­fo­ot repre­zen­tu­je w sądzie Paul Dia­mand — ten sam praw­nik, któ­ry sto­czył­zwy­cię­ską bata­lię w imie­niu Nad­ii Ewe­ida. W tam­tej spra­wie­cho­dzi­ło o wyda­ny prze­zBri­tish Air­ways zakaz nosze­nia krzy­zy­ka w pra­cy.

Wygra­na Play­fo­ot w sądzie moze usta­no­wić nowy pre­ce­dens w kwe­stii przed­mio­tów-sym­bo­lów wia­ry reli­gij­nej.