- 22 marca, 2015
- przeczytasz w 2 minuty
Znamy się już dobrze, nie bójmy się niedoskonałości i jedności - to wnioski raportu Międzynarodowej Komisji Anglikańsko-Metodystycznej ds. Jedności w Misji.
Anglikanie & metodyści: niedoskonałość i jedność
Znamy się już dobrze, nie bójmy się niedoskonałości i jedności — to wnioski raportu Międzynarodowej Komisji Anglikańsko-Metodystycznej ds. Jedności w Misji.
Anglikanie i metodyści znają się wystarczająco i nie powinni bojaźliwie obserwować swoich kroków, poszukując niemożliwej do spełnienia doskonałości zanim zgodzą się na jedność — stwierdza długo oczekiwany raport międzynarodowego dialogu anglikańsko-metodystycznego przedstawiony wspólnie przez abp. Canterbury Justina Welby’ego oraz ks. Gillian Kingstone, wiceprezydentki Międzynarodowej Rady Metodystycznej.
Dokument Na cały świat: jak być i zostać Kościołami apostolskimi (ang. Into All The World: Being and becoming Apostolic Churches) jest efektem ponad 20 lat pracy ekumenicznej. tekst zostanie przedłożony decyzyjnym gremiom we Wspólnocie Anglikańskiej oraz Światowej Radzie Metodystycznej. Zapoznają się z nim również partnerzy ekumeniczni.
Współprzewodniczący komisji odpowiedzialnej za dialog napisali, że być może chrześcijanie nie należący ani do Kościoła anglikańskiego, ani metodystycznego dziwią się, dlaczego anglikanie i metodyści jeszcze się nie zjednoczyli, jednak — jak przekonują — proces ten musi potrwać, ponieważ Kościoły potrzebują pokuty i nawrócenia, a konkretnie odwrócenia się od zajmowania się tylko sobą i zwróceniu się ku Chrystusowi, co wyraża nowotestamentowe pojęcie metanoia.
Raport stwierdza, że między anglikanami a metodystami nie ma żadnych różnic, które uzasadniałyby rozłam (non church-dividing). Dotyczy to zarówno wiary oraz teologii urzędu, w tym znaczenia episkopatu. Niemniej to właśnie historycznie pojmowany episkopat wydaje się w bilateralnym dialogu sprawą wciąż najtrudniejszą. Raport stwierdza, że jedność anglikańsko-metodystyczna jest już faktem, ale musi być pogłębiana, musi stać się pełna i widzialna. Autorzy zwrócili się do lokalnych społeczności, aby same zbadały, czy przedstawiony materiał jest wystarczającym dowodem jedności, umożliwiającym dalszy jej rozwój. Tekst posiada również praktyczne zalecenia i propozycje na płaszczyźnie regionalnej.