Baptyści i chrzest niemowląt

Wie­lu chrze­ści­jan, któ­rzy przy­łą­cza­ją się do bap­ty­stów, uzna­je swój chrzest z cza­sów dzie­ciń­stwa za waż­ny. Czę­sto zbo­ry bap­ty­stycz­ne sza­nu­ją tę decy­zję i nie zmu­sza­ją kon­wer­ty­tów do ponow­ne­go chrztu, a jedy­nie do zło­że­nia wyzna­nia wia­ry. Na płasz­czyź­nie regio­nal­nej w Niem­czech, i w innych kra­jach, ist­nie­ją nawet ofi­cjal­ne poro­zu­mie­nia mię­dzy tra­dy­cyj­ny­mi Kościo­ła­mi pro­te­stanc­ki­mi, któ­re prak­ty­ku­ją chrzest dzie­ci (lute­ra­nie, refor­mo­wa­ni, meto­dy­ści) a wspól­no­ta­mi, któ­re chrzczą jedy­nie doro­słych.

Bap­ty­ści nie ukry­wa­ją, że deba­ta wią­że się z tro­ską o dia­log eku­me­nicz­ny. Pod­czas sym­po­zjum w Duis­bur­gu zosta­ły wygło­szo­ne refe­ra­ty przez teo­lo­gów bap­ty­stycz­nych, rzym­sko­ka­to­lic­kich i ewan­ge­lic­kich, doty­czą­ce rozu­mie­nia chrztu świę­te­go, isto­ty sakra­men­tu i grze­chu w poszcze­gól­nych deno­mi­na­cjach.

Bap­ty­ści czę­sto nie rozu­mie­ją, co prak­ty­ku­ją i nie­po­trzeb­nie obcią­ża­ją w ten spo­sób rosną­cą wspól­no­tę Kościo­łów. Poprzez bap­ty­stycz­ną prak­ty­kę chrzciel­ną prze­my­ka ogrom­na sprzecz­ność mię­dzy potwier­dza­niem jed­no­ści Cia­ła Chry­stu­so­we­go, któ­re obej­mu­je wszyst­kie Kościo­ły, oraz lokal­nym zbo­rem. Czę­sto jest tak człon­ko­stwo w zbo­rze wią­za­ne jest z popraw­nie prze­pro­wa­dzo­nym chrztem wia­ry jako warun­kiem dodat­ko­wym, co nie­bez­piecz­nie zbli­ża do wymo­gu obrzez­ki Gali­cjan – uwa­ża bap­ty­sta, dr Kim Strübind. Teo­log uwa­ża, że sprzecz­na jest rów­nież prak­ty­ka nie­któ­rych zbo­rów, któ­re zapra­sza­ją wie­rzą­cych do Wie­cze­rzy Pań­skiej, wyra­ża­ją­cej wspól­no­tę wszyst­kich wie­rzą­cych z Chry­stu­sem, i jed­no­cze­śnie żąda­ją powtór­ne­go chrztu od chrze­ści­jan, któ­rzy chcą się do nich przy­łą­czyć.

Szcze­gól­nym zain­te­re­so­wa­niem obra­du­ją­cych cie­szył się refe­rat dr. Wol­fra­ma Ker­ne­ra, któ­ry nale­żał do Kościo­ła bap­ty­stycz­ne­go i kon­wer­to­wał do ewan­ge­lic­ko-unij­ne­go Kościo­ła Bade­nii. Ker­ner, któ­ry przy­go­to­wu­je się do ordy­na­cji, opo­wie­dział się za wza­jem­nym uzna­niu chrztu przez wszyst­kie Kościo­ły. Twier­dzi, że jest to moż­li­we, nawet jeśli bap­ty­stycz­na prak­ty­ka chrzciel­na uzna­na była­by za bliż­szą tra­dy­cji Nowe­go Testa­men­tu. Według Ker­ne­ra powta­rza­nie chrztu przez bap­ty­stów nie jest koniecz­ne, ponie­waż nic nie stoi na prze­szko­dzie, aby wyzna­nie wia­ry nastą­pi­ło nawet dłu­go po prze­pro­wa­dzo­nym chrzcie.

:: Wię­cej szcze­gó­łów nt. dys­ku­sji na stro­nie GFTP