
- 7 października, 2016
- przeczytasz w 3 minuty
18 prymasów prowincji anglikańskiej z arcybiskupem Canterbury Justinem Welbym przybyło do Rzymu na wspólną modlitwę z papieżem Franciszkiem z okazji 50. rocznicy historycznego spotkania między papieżem Pawłem VI a arcybiskupem Cantebrury Michaelem Ramsey’em.
Nienachalna symbolika ekumenicznego świadectwa
18 prymasów prowincji anglikańskiej z arcybiskupem Canterbury Justinem Welbym przybyło do Rzymu na wspólną modlitwę z papieżem Franciszkiem z okazji 50. rocznicy historycznego spotkania między papieżem Pawłem VI a arcybiskupem Cantebrury Michaelem Ramsey’em.
Wspólna liturgia
Anglikańscy hierarchowie rozpoczęli swoją podróż do Rzymu od katedry Canterbury, gdzie znajduje się Kościół-Matka światowej Wspólnoty Anglikańskiej. Świątynia powstała z inicjatywy misjonarza Anglii, św. Augustyna, którego na Wyspy posłał papież Grzegorz. W tym samym kościele, w którym włoski misjonarz Augustyn wysłany do Brytanii, obecny Biskup Rzymu oraz abp Canterbury odprawili nieszpory, podczas których śpiewał Chór Kaplicy Sykstyńskiej oraz Chór Katedry Canterbury.
Symboliczna wymiana darów
Przed rozpoczęciem liturgii doszło do symbolicznego gestu – abp Welby przekazał papieżowi prezent w postaci pektorału, krzyża wykonanego z dwóch gwoździ, tzw. krzyża pojednania z Coventry (identyczny pektorał nosi na co dzień abp Welby). Papież nie odłożył krzyża na bok, a od razu go założył i celebrował w nim liturgię. Gest miał wymiar symboliczny i historyczny – przed 50 laty papież Paweł VI wręczył abp. Ramsey’owi biskupi pierścień, który arcybiskupi Canterbury noszą do dziś za każdym razem, gdy odwiedzają Rzym i jego biskupa. Papież przekazał natomiast abp. Welby’emu pastorał.
Przełomowe spotkanie w 1966 roku dało początek oficjalnemu dialogowi anglikańsko-rzymskokatolickiemu na płaszczyźnie międzynarodowej. Abp Welby podziękował Franciszkowi za świadectwo służby wobec biednych i wykluczonych. – Dałeś przykład naśladowania Chrystusa podróżując do miejsc cierpienia i trosk. Stałeś obok imigrantów. Zainicjowałeś prace, podejmujące problem współczesnego niewolnictwa i handlu ludźmi, i wiele innych – mówił honorowy zwierzchnik anglikanów.
Wspólna deklaracja
Obydwaj biskupi podpisali wspólną deklarację, która wspomina pięć dekad oficjalnego dialogu oraz postępy, jakie udało się dokonać w relacjach między obydwiema wspólnotami. Tekst nie omija istniejących wciąż problemów i różnic:
50 lat temu nasi poprzednicy uznali ‘poważne przeszkody’, które stanęły na drodze do przywrócenia pełni wiary i życia sakramentalnego między nami. Niemniej, niezrażeni wyruszyli w drogę, nie wiedząc, jakie kroki zostaną podjęte w tym procesie, ale zaufali modlitwie Pana, aby jego uczniowie byli jedno. Dokonano wiele postępów, dotyczących wielu obszarów, które nas dzieliły. Nowe uwarunkowania ukazały nowe niezgodności między nami, szczególnie dotyczące ordynacji kobiet oraz ostatnich kwestii seksualności człowieka. Za tymi kwestiami stoi dawny problem, jak sprawowany jest autorytet w społeczności chrześcijańskiej. Są one dziś jednymi z przeszkód do naszej pełnej jedności. My, podobnie jak nasi poprzednicy, nie widzimy jeszcze rozwiązań istniejących przeszkód, ale jesteśmy niezłomni w naszym zaufaniu i radości ugruntowanej w Duchu Świętym. Jesteśmy pewni, że dialog i zaangażowanie jednych na rzecz drugich pogłębi nasze zrozumienie i pomoże nam rozpoznać intencje Chrystusa dla Jego Kościoła (…) Wymienione różnice nie mogą powstrzymać nas od uznania się nawzajem jako braci i sióstr w Chrystusie, jakimi jesteśmy poprzez wspólny chrzest. Nie winniśmy również powstrzymywać się od odkrywania i radowania się z głębokiej wiary chrześcijańskiej i świętości, jakie odnajdujemy w naszych tradycjach.