Nowa powieść o św. M. Franciszce i mariawitach

W ostat­nim cza­sie na polu lite­ra­tu­ry maria­wic­kiej poja­wi­ła się nowa pozy­cja autor­stwa Wła­dy­sła­wa Sta­ni­sła­wa Gin­te­ra pt. “Wyklę­ta”, wyda­na przez auto­ra wła­snym sump­tem. Książ­ka jest zbe­le­try­zo­wa­ną opo­wie­ścią o życiu Felik­sy Marii Fran­cisz­ki Kozłow­skiej, Polki, któ­ra dzia­ła­jąc na mocy obja­wie­nia Miło­sier­dzia Boże­go, pod­ję­ła refor­my Kościo­ła i ducho­wień­stwa w Pol­sce. W histo­rii chrze­ści­jań­stwa była jedy­ną kobie­tą, na któ­rą rzu­co­na zosta­ła eks­ko­mu­ni­ka więk­sza.

Jest posta­cią tra­gicz­ną w swo­jej misji gło­sze­nia potrze­by doko­na­nia zmian w Koście­le i w ducho­wień­stwie. Do koń­ca była wier­na­mi­sji gło­sze­nia świa­tu obja­wio­ne­go jej Dzie­ła Wiel­kie­go Miło­sier­dzia. Opi­sa­ne losy boha­terk opar­te są na fak­tach, a for­ma ich pre­zen­ta­cji ma na celu uła­twić czy­tel­ni­ko­wi zro­zu­mieć ludzi i cza­sy, o któ­rych jesz­cze współ­cze­śnie krą­żą nie­upraw­nio­ne opi­sy i sądy. Już na pierw­szych kar­tach książ­ka prze­no­si czy­tel­ni­ka w świat XIX-wiecz­ne­go Płoc­ka, mia­sta prze­my­sło­we­go, z wła­snym kli­ma­tem, miej­ską kul­tu­rą i licz­ną rze­mieśl­ni­czą spo­łecz­no­ścią żydow­ską.

Głów­na boha­ter­ka jawi się nam jako skrom­na kobie­ta, sta­now­cza w swo­im dzia­ła­niu, poszu­ku­ją­ca odpo­wied­nie­go miej­sca dla swo­je­go klasz­to­ru. W kolej­nych roz­dzia­łach śle­dzi­my losy Felik­sy Kozłow­skiej, któ­re prze­pla­ta­ją się ze zna­ny­mi fak­ta­mi z histo­rii ruchu maria­wic­kie­go. Obser­wu­je­my etos pra­cy klasz­tor­nej, codzien­ne pro­ble­my i małe rado­ści pierw­szych sprzy­mie­rzeń­ców i wro­gów Dzie­ła Wiel­kie­go Miło­sier­dzia, a wresz­cie jeste­śmy świad­ka­mi naro­dzin Kościo­ła Maria­wic­kie­go. Szcze­gól­nie inte­re­su­ją­cy dla czy­tel­ni­ków może wyda­wać się roz­bu­do­wa­ny opis oko­licz­no­ści powsta­nia Świą­ty­ni Miło­sier­dzia i Miło­ści w Płoc­ku. Miej­sce nie­zwy­kłe, powsta­łe z woli i nazwa­ne przez same­go Chry­stu­sa w Obja­wie­niu św. Marii Fran­cisz­ki. Zbu­do­wa­na ze skła­dek spo­łecz­nych, pra­cą rąk maria­wi­tów, Świą­ty­nia Miło­sier­dzia i Miło­ści od ponad stu lat góru­je nad Płoc­kiej.

W książ­ce odna­leźć moż­na dokład­ne, uni­kal­ne opi­sy pra­cy nad two­rze­niem pro­jek­tu i budo­wą płoc­kiej kate­dry. Matecz­ka ode­szła 23 sierp­nia 1921 roku, przed śmier­cią pro­si­ła, aby na pogrze­bie nie było jakich­kol­wiek pochwał, gdyż widzia­ła w tym prze­ci­wień­stwo woli Bożej. Wyda­wać się może, że wła­śnie ten moment powie­ści “Wyklę­ta” jest naj­bar­dziej poru­sza­ją­cy, bo prze­cież czę­sto ludziom świę­tym, wybra­nym przez Boga, zasłu­żo­nym dla ojczy­zny, dla mia­sta orga­ni­zu­je się wiel­kie pate­tycz­ne pochów­ki. Matecz­ka zaś dobit­nie wyzna­czy­ła cha­ry­zmat życia maria­wic­kie­go — opar­ty o zasa­dę skrom­no­ści, rów­no­ści i głę­bo­kiej poboż­no­ści.

Książ­kę Wła­dy­sła­wa S. Gin­te­ra “Wyklę­ta” pole­cam każ­de­mu, kto inte­re­su­je się gene­zą powsta­nia Kościo­ła Maria­wi­tów, a tak­że każ­de­mu zain­te­re­so­wa­ne­mu histo­rią Kościo­ła w ogó­le.

Książ­ka wyda­nia jest wła­sny­mi środ­ka­mi auto­ra (cena egz. wyno­si 30 zł), obec­nie wyczer­pa­ny jest nakład powie­ści — pla­nu­je się w nie­da­le­kiej przy­szło­ści dodru­ki, książ­kę moż­na zakupić/zamówić poprzez bez­po­śred­ni kon­takt pod mailem: wlagin@interia.pl

***

Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów wyod­ręb­nił się z pol­skie­go Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go na począt­ku XX wie­ku, w 1906 roku. Powo­dem sece­sji było nie­za­ak­cep­to­wa­nie przez hie­rar­chię pol­ską i papie­ża w Rzy­mie dzia­łal­no­ści Zgro­ma­dze­nia Kapła­nów Maria­wi­tów, któ­re powsta­ło na sku­tek obja­wie­nia Boże­go, jakie otrzy­ma­ła sio­stra zakon­na Maria Fran­cisz­ka Kozłow­ska 2 sierp­nia 1893 r. w Płoc­ku. Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów w 1909 r. otrzy­mał suk­ce­sję apo­stol­ską od Bisku­pów Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Holan­dii. Obec­nie Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów liczy oko­ło 25.000 wyznaw­ców w Pol­sce i 5.000 we Fran­cji. Admi­ni­stra­cyj­nie dzie­li się na trzy die­ce­zje: war­szaw­sko-płoc­ką, lubel­sko-pod­la­ską, ślą­sko-łódz­ką oraz pro­win­cję fran­cu­ską. Wier­ni w Pol­sce sku­pie­ni są w 36 para­fiach i ich filiach, a we Fran­cji głów­nie w Pary­żu. Żyją tak­że w dia­spo­rze. Obok Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów, ist­nie­je tak­że Kościół Kato­lic­ki Maria­wi­tów — dzia­ła­ją­ca od 1935 roku gru­pa wier­nych (ob. 2,5 tys. wier­nych), któ­ra jest zwo­len­ni­kiem reform abp Marii Micha­ła Kowal­skie­go w dzie­dzi­nie litur­gi­ki i dys­cy­pli­ny w Koście­le Maria­wi­tów.