Ekumenizm w Polsce

Centralne Nabożeństwo Ekumeniczne na 100-lecie odzyskania Niepodległości


10 listo­pa­da 2018 r. w koście­le ewan­ge­lic­ko-augs­bur­skim Świę­tej Trój­cy w War­sza­wie odby­ło się Cen­tral­ne Dzięk­czyn­ne Nabo­żeń­stwo Eku­me­nicz­ne z oka­zji 100. rocz­ni­cy odzy­ska­nia Nie­pod­le­gło­ści przez Pol­skę. Nabo­żeń­stwo przy­go­to­wa­ła wspól­na Komi­sja rzym­sko­ka­to­lic­kiej Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski (KEP) oraz Kościo­łów człon­kow­skich Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej (PRE). Litur­gia zawie­ra­ła ele­men­ty róż­nych tra­dy­cji litur­gicz­nych.


Jesz­cze przed nabo­żeń­stwem uczest­ni­cy mogli wysłu­chać pie­śni w wyko­na­niu Pra­wo­sław­ne­go Chó­ru War­szaw­skich Szkół Teo­lo­gicz­nych pod dyrek­cją prof. Wł. Woło­siu­ka. Litur­gia eku­me­nicz­na roz­po­czę­ła się od pro­ce­sjo­nal­ne­go wej­ścia świec­kich i duchow­nych. Do kościo­ła wnie­sio­no Biblię Eku­me­nicz­ną, z któ­rej odczy­ty­wa­ne były wszyst­kie tek­sty, a tak­że Iko­nę Świę­tej Trój­cy oraz pas­chał. Nabo­żeń­stwo roz­po­czę­li wspól­nie bp Jerzy Samiec, pre­zes Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej i zwierzch­nik Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-augs­bur­skie­go, wraz z bp. Krzysz­to­fem Nit­kie­wi­czem, prze­wod­ni­czą­cym Rady ds. Eku­me­ni­zmu KEP. Obec­ni byli przed­sta­wi­cie­le róż­nych Kościo­łów, tak­że spo­za PRE.

Ks. dr Doro­te­usz Sawic­ki z Pol­skie­go Auto­ke­fa­licz­ne­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go zaśpie­wał lita­nię, w któ­rej dzię­ko­wał Bogu za nie­pod­le­głość Pol­ski i wspo­mi­nał wszyst­kich, któ­rzy wal­czy­li o jej wol­ność i pomyśl­ność. Nie zabra­kło rów­nież modli­twy o współ­cze­sność:

Wiel­ki Boże! I nasze cza­sy spo­wi­ja­ją wię­zy róż­no­rod­nych znie­wo­leń, lęków i ste­reo­ty­pów. Umoc­nij naszą nadzie­ję. Nie­chaj sta­nie się ona naszą siłą. Natchnij nas ufno­ścią, że tak jak naszych przod­ków, tak i nas dzi­siaj pro­wa­dzić będziesz przez wzbu­rzo­ne morze naszej codzien­no­ści ku ziem­skiej i nie­biań­skiej Ojczyź­nie. Trój­je­dy­ny Boże bądź naszą nadzie­ją. O dar nadziei do Pana módl­my się.

Dzięk­czy­nie­nie za świa­tło Ewan­ge­lii oraz proś­bę o wyba­cze­nie grze­chów wypo­wie­dział ks. prof. Sła­wo­mir Paw­łow­ski, sekre­tarz Rady ds. Eku­me­ni­zmu KEP.

Prze­pra­sza­my Cie­bie za odrzu­ca­nie obja­wio­nych przez Cie­bie prawd i za dep­ta­nie Two­ich praw. Prze­pra­sza­my, że nie żyli­śmy według naszej wia­ry, ale wie­rzy­li­śmy według nasze­go życia, tak czę­sto spla­mio­ne­go grze­chem i nie­wier­no­ścią. Prze­pra­sza­my za wszel­kie dobro­wol­ne powąt­pie­wa­nie o Two­jej dobro­ci, o Two­jej łasce.

Dzięk­czy­nie­nie za stwo­rze­nie i wyzna­nie grze­chu za brak dba­ło­ści o powie­rzo­ny dar wypo­wie­dział ks. Piotr Gaś, pro­boszcz Para­fii Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skiej Świę­tej Trój­cy w War­sza­wie.

Boże Stwór­co nasz i Panie, w swo­jej mądro­ści stwo­rzy­łeś wszyst­ko, co nas ota­cza. Wszech­świat, lądy i morza, góry, doli­ny i rze­ki. Dałeś życie rośli­nom i zwie­rzę­tom. Nada­łeś pra­wa któ­re rzą­dzą całym two­im stwo­rze­niem Stwo­rzy­łeś nas ludzi i dałeś nam rozum, aby­śmy jako koro­na stwo­rze­nia trosz­czy­li się o powie­rzo­ny nam prze Cie­bie świat, w któ­rym żyje­my. Uczy­ni­łeś nas na swój obraz i podo­bień­stwo, wla­łeś w nas pasję i zdol­ność do kre­owa­nia świa­ta wokół nas. Dzię­ku­je­my Ci za to wszyst­ko.

O miło­ści do Ojczy­zny i do bliź­nich mówił w swo­jej modli­twie ks. dzie­kan Hen­ryk Dąbrow­ski (Kościół pol­sko­ka­to­lic­ki), prze­wod­ni­czą­cy war­szaw­skie­go oddzia­łu PRE

Miłość jest dla nas nie­zbęd­nym źró­dłem życia. Pra­gniesz, aby każ­dy czło­wiek uświę­cił się w prak­tycz­nym dzia­ła­niu poprzez miłość, na dro­dze do Kró­le­stwa Nie­bie­skie­go. Twój Syn naka­zał nam kochać Cie­bie i bliź­nich. O tej praw­dzie chce­my sta­le pamię­tać, tej praw­dy mamy się uczyć i prze­ko­ny­wać nie­prze­ko­na­nych w naro­dzie. W swo­ich sła­bo­ściach i skłon­no­ściach do grze­chu czę­sto porzu­ca­my tę praw­dę, wypo­wia­da­my posłu­szeń­stwo, szu­ka­jąc wła­snych zasad życia. A prze­cież świat nie może ist­nieć w har­mo­nii bez miło­ści. W Two­jej miło­ści jest nasza nie­zwy­kła i jedy­na szan­sa oca­le­nia. Życie bez miło­ści to per­spek­ty­wa grze­chów, destruk­cji, cha­osu i znisz­cze­nia. To kul­tu­ra śmier­ci, atmos­fe­ra nie­uf­no­ści i ego­izmu.

Za zwierzch­no­ści i pokój na zie­mi modlił się bp senior Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-meto­dy­stycz­ne­go Edward Puślec­ki

Boże, Ty rzą­dzisz całym świa­tem,

przyj­mij łaska­wie proś­by, któ­re zano­si­my za naszą Ojczy­znę.

Niech dzię­ki służ­bie rzą­dzą­cych i pra­cy oby­wa­te­li

panu­je w niej zgo­da i spra­wie­dli­wość, praw­da i wol­ność,

aby­śmy żyli w poko­ju i dostat­ku.

Wie­ku­isty Kró­lu nie­ba i zie­mi, Wład­co i Panie naro­dów,

Ty pozwo­li­łeś nam wspól­nie świę­to­wać dar nie­pod­le­gło­ści;

spraw aby­śmy korzy­sta­li z nie­go według Two­jej woli,

żyjąc w nadziei i wie­rze, w mądro­ści i miło­ści.

Sło­wa Pisma Świę­te­go odczy­ty­wał duchow­ny z Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-refor­mo­wa­ne­go (ks. Michał Kok­tysz), a obrzęd czy­ta­nia Ewan­ge­lię według tra­dy­cji maria­wic­kiej popro­wa­dził kapł. M. Domi­nik Mil­ler.

Kaza­nie wygło­sił lute­rań­ski biskup Jerzy Samiec, pre­zes Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej.

Pol­ska nie tyl­ko dla Pola­ków i kato­li­ków

Biskup Samiec wspo­mi­na­jąc 100-lecie odzy­ska­nia Nie­pod­le­gło­ści pod­kre­ślił, że nie jeste­śmy w miej­scu, w któ­rym może­my wspól­nie świę­to­wać odro­dze­nie wspól­nej Ojczy­zny:

Jestem prze­ko­na­ny, że dziś w Pol­sce bar­dzo potrze­bu­je­my tych, któ­rzy nio­są pokój. Jubi­le­usz 100-lecia nie­pod­le­gło­ści powi­nien nas połą­czyć, a nie­ste­ty stał się kolej­nym powo­dem do wal­ki i sia­nia wza­jem­nej nie­chę­ci. Będą też tacy, któ­rzy tak­że nam odmó­wią pra­wa do świę­to­wa­nia, poda­jąc powo­dy, któ­rych nikt z nas nie zaak­cep­tu­je. Mniej­szo­ści, nie­ste­ty, czę­sto tego doświad­cza­ją.

Biskup przy­po­mniał okres dwu­dzie­sto­le­cia mię­dzy­wo­jen­ne­go, rów­nież jako czas kon­flik­tów. Mówił też o męczen­ni­kach i bojow­ni­kach o Nie­pod­le­głą, któ­rzy zosta­ną odzna­cze­ni przez Pre­zy­den­ta Orde­rem Orła Bia­łe­go.

Duchow­ny odniósł się tak­że do przy­czyn upad­ku Rze­czy­po­spo­li­tej, któ­ra na 123 znik­nę­ła z map Euro­py.

Nur­to­wa­ło mnie pyta­nie o przy­czy­ny upad­ku tej nie­zwy­kłej potę­gi jaką była Rzecz­po­spo­li­ta. Dla­cze­go utra­ci­ła swo­ją pozy­cję a następ­nie suwe­ren­ność? Z jed­nej stro­ny wynisz­cza­ją­ce woj­ny, z dru­giej stro­ny sąsied­nie pań­stwa poczy­ni­ły sto­sow­ne refor­my i zde­cy­do­wa­nie szyb­ciej od Pol­ski się roz­wi­ja­ły. Nie­mniej pod­sta­wo­wą przy­czy­ną upad­ku byli ludzie. Wal­ki o wpły­wy, o wła­dzę, o przy­wi­le­je, o pozy­cję, o mają­tek. Nawet wte­dy gdy kata­stro­fa była wyraź­nie widocz­na i poczy­nio­no zde­cy­do­wa­ne kro­ki w celu rato­wa­nia ojczy­zny uchwa­la­jąc Kon­sty­tu­cję 3 Maja, zna­leź­li się ci, któ­rzy wła­śnie dla swo­ich ego­istycz­nych korzy­ści sta­nę­li prze­ciw. Zna­my słyn­ne libe­rum weto, przy­wi­le­je, tar­go­wi­cę.

Mówiąc o współ­cze­sno­ści bp Samiec kry­tycz­nie odniósł się do wszel­kich prze­ja­wów przy­własz­cza­nia praw­dy oraz Ojczy­zny. Pod­kre­ślił, że Pol­ska jest Ojczy­zną wszyst­kich Pola­ków bez wzglę­du na prze­ko­na­nia czy pocho­dze­nie.

Pol­ska jest ojczy­zną dla kato­li­ków, ale też dla pra­wo­sław­nych, ewan­ge­li­ków, bap­ty­stów, zie­lo­no­świąt­kow­ców, adwen­ty­stów, świad­ków Jeho­wy i  chrze­ści­jan ewan­ge­li­kal­nych.

Jest ojczy­zną dla Żydów, wyznaw­ców isla­mu, bud­dy­stów.

Jest ojczy­zną dla nie­wie­rzą­cych, agno­sty­ków i ate­istów. Jest ojczy­zną dla osób hete­ro- i homo­sek­su­al­nych.

Jest ojczy­zną dla tych któ­rzy mają pol­skie korze­nie i dla tych, któ­rzy świa­do­mie wybra­li ją jako swo­ją ojczy­znę cza­sa­mi dru­gą, ale ojczy­znę.

Zasta­na­wiam się dla­cze­go tak trud­no nie­któ­rym zaak­cep­to­wać tę praw­dę.

Choć nie podzie­lam świa­to­po­glą­du, czy wia­ry wie­lu, choć mam swo­je bar­dzo jasno okre­ślo­ne poglą­dy poli­tycz­ne, to prze­cież praw­dzi­wy patrio­tyzm pole­ga na tym, że dla dobra ziem­skiej ojczy­zny, razem a nie prze­ciw sobie, dąży­my do jej roz­wo­ju i pra­cu­je­my dla jej dobra.

Biskup zaape­lo­wał o wza­jem­ny sza­cu­nek wszyst­kich roda­ków oraz tych, któ­rzy wraz z Pola­ka­mi budu­ją pomyśl­ność Ojczy­zny.

Wspól­ne wyzna­nie bez Filio­que

Po kaza­niu chór pra­wo­sław­ny odśpie­wał w języ­ku sta­ro­cer­kiew­no­sło­wiań­skim Osiem bło­go­sła­wieństw. Wspól­nie zmó­wio­no Nicej­sko-Kon­stan­ty­no­po­li­tań­skie Wyzna­nie Wia­ry z pomi­nię­ciem Filio­que, a więc zachod­nie­go dodat­ku o pocho­dze­niu Ducha Świę­te­go.

Przed­sta­wi­cie­le róż­nych Kościo­łów wypo­wie­dzie­li inten­cje modli­tew­ne. Wspo­mnia­ne zosta­ły imien­nie oso­by róż­nych wyznań, któ­re stra­ci­ły życie w cza­sach wal­ki o jej wol­ność.

Sło­wa pozdro­wie­nia prze­ka­zał abp Sta­ni­sław Gądec­ki, prze­wod­ni­czą­cy Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski

Dzię­ku­jąc Bogu za wkład ludzi wszyst­kich Kościo­łów w odzy­ska­nie przed 100 laty nie­pod­le­gło­ści, pro­szę jed­no­cze­śnie Boga o  miło­sier­dzie dla naszej Ojczy­zny, czy­li o ludzi sumie­nia. O to, byśmy nie tyl­ko na polu eku­me­nicz­nym, lecz rów­nież na płasz­czyź­nie spo­łecz­nej mogli stać się siew­ca­mi poko­ju.

Odczy­ta­no rów­nież prze­sła­nie Kościo­łów z oka­zji 100-lecia odzy­ska­nia Nie­pod­le­gło­ści Pol­ski.



Eku­me­nicz­ne prze­sła­nie w 100. rocz­ni­cę odzy­ska­nia nie­pod­le­gło­ści przez Pol­skę

„Jeże­li PAN domu nie zbu­du­je, to na próż­no się tru­dzą ci, któ­rzy go wzno­szą. Jeże­li PAN nie będzie strzegł mia­sta, to na próż­no czu­wa straż­nik” Psalm 127,1.

Kościo­ły chrze­ści­jań­skie w Pol­sce obcho­dzą razem z całą Wspól­no­tą Naro­do­wą stu­le­cie odzy­ska­nia nie­pod­le­gło­ści, wyra­ża­jąc wdzięcz­ność Bogu za uko­cha­ną Ojczy­znę. Moż­li­wość wspól­ne­go świę­to­wa­nia tej donio­słej rocz­ni­cy w nie­pod­le­głym Kra­ju odbie­ra­my jako szcze­gól­ne Boże bło­go­sła­wień­stwo. Zerwa­nie kaj­dan nie­wo­li w 1918 r. zosta­ło oku­pio­ne ofia­rą naszych roda­ków wal­czą­cych pod­czas powstań naro­do­wych i na wszyst­kich fron­tach Pierw­szej Woj­ny Świa­to­wej, a tak­że zaan­ga­żo­wa­nych w dzia­łal­ność kon­spi­ra­cyj­ną. Ponie­waż nie cie­szy­li się oni dłu­go darem wol­no­ści, taką samą posta­wę przy­ję­li miesz­kań­cy pol­skiej zie­mi rów­nież pod­czas Dru­giej Woj­ny Świa­to­wej oraz w okre­sie powo­jen­nym. Nasi boha­te­ro­wie mie­li wła­sne prze­ko­na­nia poli­tycz­ne i nie zawsze zgod­ne wizje Pol­ski. Wywo­dzi­li się z róż­nych Kościo­łów i reli­gii.

Łączy­ła ich jed­nak miłość do Ojczy­zny, pie­lę­gno­wa­na w domach rodzin­nych i w para­fiach, oraz bez­cen­ne dzie­dzic­two pra­oj­ców. Jego inte­gral­ną czę­ścią jest posta­wa otwar­to­ści, tole­ran­cji wobec dobra i soli­dar­no­ści, z któ­rych zasły­nę­ła Rzecz­po­spo­li­ta w cza­sach swo­je­go naj­więk­sze­go roz­kwi­tu. Do tych war­to­ści powin­ni­śmy sta­le wra­cać. Jest to nie­zbęd­ne szcze­gól­nie teraz, gdy na sku­tek zacho­dzą­cych w ostat­nich dzie­się­cio­le­ciach prze­mian cywi­li­za­cyj­nych i pro­ce­sów spo­łecz­nych, nasza zie­mia sta­je się dla wie­lu Ojczy­zną z wybo­ru.

Pol­ska jest war­to­ścią ponad podzia­ła­mi. Dla­te­go zachę­ca­my wszyst­kich, nie­za­leż­nie od prze­ko­nań reli­gij­nych i poli­tycz­nych, bez wzglę­du na pozy­cję spo­łecz­ną i pocho­dze­nie, do wspól­ne­go wysił­ku dla jej dobra. Patrząc w przy­szłość jeste­śmy z jed­nej stro­ny prze­ję­ci tro­ską o Pol­skę, z dru­giej zaś peł­ni ufno­ści w Boże pro­wa­dze­nie. Dla­te­go nasza modli­twa jest proś­bą, aby Bóg zacho­wy­wał Ojczy­znę w poko­ju i

– bło­go­sła­wił wszyst­kim rodzi­nom,

– czu­wał nad dzieć­mi i mło­dzie­żą; niech wzra­sta­ją w duchu ewan­ge­licz­nych war­to­ści i roz­wi­ja­ją swo­je talen­ty,

– powo­ły­wał w naszych Kościo­łach auten­tycz­nych świad­ków Chry­stu­sa,

– obda­rzał mądro­ścią rzą­dzą­cych na każ­dym szcze­blu wła­dzy, aby wier­nie wypeł­nia­li misję publicz­ną,

– wzmac­niał wię­zy miło­ści, bra­ter­stwa i sza­cun­ku pomię­dzy wszyst­ki­mi żyją­cy­mi w naszym kra­ju.

Wszech­mo­gą­cy Boże, bło­go­sław naszej Ojczyź­nie!

W imie­niu Kościo­łów zrze­szo­nych w Pol­skiej Radzie Eku­me­nicz­nej i Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski:

pre­zbi­ter Mate­usz Wicha­ry, prze­wod­ni­czą­cy Rady Kościo­ła Chrze­ści­jan Bap­ty­stów w RP

bp Jerzy Samiec, Biskup Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go w RP

bp Andrzej Malic­ki, Super­in­ten­dent Naczel­ny Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Meto­dy­stycz­ne­go w RP

bp Marek Izdeb­ski, Biskup Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Refor­mo­wa­ne­go w RP

bp Wik­tor Wyso­czań­ski, Biskup Kościo­ła Pol­sko­ka­to­lic­kie­go w RP

bp Marek M. Karol Babi, Biskup Naczel­ny Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów w RP

Metro­po­li­ta Sawa, Pra­wo­sław­ny Metro­po­li­ta War­szaw­ski i Całej Pol­ski

abp Sta­ni­sław Gądec­ki, prze­wod­ni­czą­cy Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski.

Ekumenizm.pl działa dzięki swoim Czytelnikom!
Portal ekumenizm.pl działa na zasadzie charytatywnej pracy naszej redakcji. Zachęcamy do wsparcia poprzez darowizny i Patronite.