Ekumeniczne Dni Biblijne

Już od dzie­się­ciu lat Towa­rzy­stwo Biblij­ne w Pol­sce orga­ni­zu­je Eku­me­nicz­ne Dni Biblij­ne. Nabo­żeń­stwa eku­me­nicz­ne w ramach tych dni trwa­ją cały maj i odby­wa­ją się w róż­nych kościo­łach na tere­nie całe­go kra­ju. Każ­de­go roku Sło­wo na Eku­me­nicz­ne Dni Biblij­ne przy­go­to­wu­je inny Kościół. Tego­rocz­ne Sło­wo przy­go­to­wał Kościół Zbo­rów Chry­stu­so­wych.

Eku­me­nicz­ne Dni Biblij­ne odby­wa­ją się w ramach nabo­żeństw w róż­nych Kościo­łach chrze­ści­jań­skich. Temat prze­wod­ni opar­ty jest o kon­kret­ny tekst biblij­ny. Wszyst­kie kaza­nia i homi­lie pod­po­rząd­ko­wa­ne są myśli prze­wod­niej całe­go pro­gra­mu Eku­me­nicz­nych Dni Biblij­nych.

Komi­tet Koor­dy­na­cyj­ny Eku­me­nicz­nych Dni Biblij­nych (KKEDB), w skład któ­re­go wcho­dzą przed­sta­wi­cie­le jede­na­stu Kościo­łów, jed­no­myśl­nie posta­no­wił przy­jąć pierw­szą nie­dzie­lę po 9 maja (Świa­to­wy Dzień Biblii) za Eku­me­nicz­ną Nie­dzie­lę Biblij­ną. Takie wspól­ne Świę­to Biblii roz­po­czy­na cały cykl nabo­żeństw biblij­nych, któ­re trwa­ją do koń­ca maja. Dobrym zwy­cza­jem eku­me­nicz­nym jest wymia­na duchow­nych, zapra­sza­nych do wygła­sza­nia kazań. Każ­de­go roku w więk­szych ośrod­kach odby­wa się w jed­nym z Kościo­łów cen­tral­ne nabo­żeń­stwo Eku­me­nicz­nych Dni Biblij­nych. Po nabo­żeń­stwach jest moż­li­wość naby­cia lite­ra­tu­ry biblij­nej oraz roz­da­wa­ne są Ewan­ge­lie wszyst­kim uczest­ni­kom nabo­żeństw. Zwy­kle też po nabo­żeń­stwach odby­wa­ją się aga­py z udzia­łem duchow­nych i wier­nych z róż­nych kościo­łów, co two­rzy płasz­czy­znę dys­ku­sji i umoc­nie­nia wię­zi ekumenicznej.Organizacja dorocz­nych Eku­me­nicz­nych Nie­dziel i Dni Biblij­nych, powie­rzo­na zosta­ła Komi­te­to­wi Koor­dy­na­cyj­ne­mu. Prze­wod­ni­czą­cym tego gre­mium jest ks. mgr Jerzy Banak (Kościół Rzym­sko­ka­to­lic­ki), Wice­prze­wod­ni­czą­cy Komi­te­tu Kra­jo­we­go Towa­rzy­stwa Biblij­ne­go w Pol­sce.

Wie­lo­ra­kie są moty­wy uza­sad­nia­ją­ce zna­cze­nie Eku­me­nicz­nych Dni Biblij­nych. Tajem­ni­ca wspól­no­ty eku­me­nicz­nej pole­ga na jej zako­rze­nie­niu w Piśmie Świę­tym. Odwo­łu­jąc się do Biblii, pio­nie­rzy ruchu eku­me­nicz­ne­go odkry­wa­li w niej, “naczel­ną nor­mę w naucza­niu kościel­nym, nabo­żeń­stwie i życiu”. (“Sło­wo” II Świa­to­wej Kon­fe­ren­cji, “Wia­ra i Ustrój”, 1937r.) Odtąd Pismo Świę­te było dla ich następ­ców “miej­scem spo­tkań z żywym Bogiem”, obja­wio­nym w Jezu­sie Chry­stu­sie, źró­dłem wspól­ne­go świa­dec­twa i pod­sta­wą dia­lo­gu teo­lo­gicz­ne­go. Tam, gdzie poja­wia­ły się prze­ci­wień­stwa wyzna­nio­we “Biblia nie zmniej­sza­ła róż­nic mię­dzy nami, ale pozwa­la­ła je rze­czy­wi­ście prze­zwy­cię­żać”, czy­ta­my w Orę­dziu I Świa­to­wej Kon­fe­ren­cji Mło­dzie­ży Chrze­ści­jań­skiej w Amster­da­mie w 1937r. Pismo Świę­te jako naj­wyż­szy auto­ry­tet w plu­ra­li­stycz­nym ruchu eku­me­nicz­nym, dyna­mi­zo­wa­ło dąże­nia na rzecz wspól­no­ty i jed­no­ści chrze­ści­jan. W dia­lo­gu teo­lo­gicz­nym Biblia była czyn­ni­kiem kry­tycz­nym, zmu­sza­jąc podzie­lo­ne “chrze­ści­jań­stwo do wyzna­nia bra­ku jed­no­ści”. Ponad­to Pismo Świę­te odczy­ty­wa­no jako znak sprze­ci­wu wobec tych form wspól­no­ty, któ­re nie pro­wa­dzą do jed­no­ści widzial­nej i peł­nej. Z bie­giem lat pro­ces ubi­blij­nie­nia ruchu eku­me­nicz­ne­go poczy­nił dal­sze postę­py. Dzi­siaj, powszech­ne jest już doświad­cze­nie, że Biblia nas bar­dziej łączy, niż mogły­by nas podzie­lić róż­ni­ce teo­lo­gicz­ne i tra­dy­cje. Dla­te­go uza­sad­nio­ny jest pogląd zna­ne­go bibli­sty kato­lic­kie­go ks. prof. M. Czaj­kow­skie­go, któ­ry pisze, że: “Dzię­ki mocy Ducha Świę­te­go sta­ła się Biblia coraz bar­dziej instru­men­tem nie tyl­ko dia­lo­gu, ale tak­że cią­głe­go postę­pu we wni­ka­niu w miste­rium Chry­stu­sa i Jego cia­ła, któ­rym jest podzie­lo­ny i jed­no­czą­cy się Kościół. Ogrom­ny wysi­łek wspól­nej reflek­sji teo­lo­gicz­nej, ale jesz­cze bar­dziej wspól­ne­go wsłu­chi­wa­nia się w to Sło­wo, oba­la wie­le uprze­dzeń, roz­sze­rza hory­zon­ty, przy­bli­ża sta­no­wi­ska, oświe­tla dro­gę, przy­śpie­sza godzi­nę jed­no­ści, ale przede wszyst­kim spra­wia, że już dzi­siaj cie­szy­my się nie­jed­no­krot­nie jed­no­ścią sprzed podzia­łów”. Te sło­wa odda­ne­go spra­wie eku­me­ni­zmu, kato­lic­kie­go duchow­ne­go wpi­su­ją się w peł­ni w inten­cje Eku­me­nicz­nych Dni Biblij­nych. Ewan­ge­lia jest źró­dłem naszej wia­ry, z tego powo­du win­ni­śmy z wszyst­ki­mi, któ­rzy w niej znaj­du­ją źró­dło życia, pod­jąć bra­ter­ski dia­log, któ­ry nas dopro­wa­dzi do pojed­na­nia i jed­no­ści.

Plan nabo­żeństw w War­sza­wie z oka­zji

Eku­me­nicz­nych Dni Biblij­nych

• 4 maja, nie­dzie­la 10.00 Kościół Zie­lo­no­świąt­ko­wy, War­sza­wa, ul. Sien­na 68/70
  
• 5 maja, ponie­dzia­łek 19.00 Para­fia Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­ska Wnie­bo­wstą­pie­nia Pań­skie­go, War­sza­wa, ul. Puław­ska 2
  
• 8 maja, czwar­tek 18.00 Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów, War­sza­wa, ul. Wol­ska 166
  
• 9 maja, pią­tek 18.00 Para­fia Rzym­sko­ka­to­lic­ka, pw. Miło­sier­dzia Boże­go War­sza­wa, ul. Ateń­ska 12
  
• 10 maja, sobo­ta 11.00 Kościół Adwen­ty­stów Dnia Siód­me­go, War­sza­wa, ul. Fok­sal 8
  
• 11 maja, nie­dzie­la 11.00 Kościół Ewan­ge­lic­ko-Meto­dy­stycz­ny, War­sza­wa, ul. Moko­tow­ska 12
  
• 18.00, Kate­dra War­szaw­sko-Pra­ska św. Flo­ria­na, War­sza­wa, ul. Flo­riań­ska 3
  
• 14 maja, śro­da 18.00 Para­fia Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­ska św. Trój­cy, War­sza­wa, pl. Mała­chow­skie­go
  
• 18 maja, nie­dzie­la 10.00 Kościół Ewan­ge­lic­ko-Refor­mo­wa­ny, War­sza­wa, al. Soli­dar­no­ści 74
  
• 11.00 Kościół Pol­sko­ka­to­lic­ki, War­sza­wa, ul. Szwo­le­że­rów 4
  
• 23 maja, piątek19.00 Stow. EFFATHA i Para­fia Rzym­sko­ka­to­lic­ka bł. Al. Orio­ne, War­sza­wa, ul. Lin­dleya 12
  
• 25 maja, nie­dzie­la 10.00 Kościół Rzym­sko­ka­to­lic­ki Res Sacra Miser,Warszawa, ul. Kra­kow­skie Przed­mie­ście 62Nabożeństwo orga­ni­zo­wa­ne przez Kościół Angli­kań­ski w Pol­sce
  
• 29 maja, czwar­tek 17.30 Para­fia Rzym­sko­ka­to­lic­ka św. Mar­ci­na, War­sza­wa, ul. Piw­na 9/11
  
• 30 maja, pią­tek 18.00 Kościół Chrze­ści­jan Bap­ty­stów w Rado­ści, War­sza­wa-Radość, ul. Szczyt­now­ska 35/39
  
• 1 czerw­ca, nie­dzie­la 12.30 Para­fia Rzym­sko­ka­to­lic­ka św. Kata­rzy­ny, War­sza­wa, ul. Fosa 17
  
• 4 czerw­ca, śro­da 18.00 Kościół Zbo­rów Chry­stu­so­wych, Chrze­ści­jań­ska Społeczność,Warszawa, ul. Puław­ska 114

Sło­wo Towa­rzy­stwa Biblij­ne­go na 

Ekum­ne­nicz­ne Dni Biblii w 2003 r.

“Bóg, któ­ry daw­niej wie­lo­krot­nie i na róż­ne spo­so­by prze­ma­wiał do ojców przez pro­ro­ków, w tych ostat­nich dniach, prze­mó­wił do nas przez Syna” (Hbr 1,1–2).Biblia jest zapi­sem tego wie­lo­wie­ko­we­go i róż­no­rod­ne­go prze­ma­wia­nia Stwór­cy do czło­wie­ka. “Całe Pismo — pisze apo­stoł — jest natchnio­ne przez Boga i poży­tecz­ne do naucza­nia, prze­ko­ny­wa­nia, upo­mi­na­nia, do wycho­wy­wa­nia w spra­wie­dli­wo­ści, aby czło­wiek Boży był dosko­na­ły, przy­go­to­wa­ny do czy­nie­nia wszel­kie­go dobra (2 Tm 3,16–17).Nie umniej­sza­jąc nic z war­to­ści, waż­no­ści lub pięk­na daw­ne­go prze­ma­wia­nia Boga poprzez Pra­wo, Pro­ro­ków i Pisma pamię­ta­my jed­nak, że to nie oni — auto­rzy ksiąg, ale On, “… Syn, któ­ry jest odbla­skiem Jego chwa­ły i odbi­ciem Jego isto­ty… pod­trzy­mu­je wszyst­ko mocą swo­je­go sło­wa” (Hbr 1,3).Naj­waż­niej­sze i naj­do­nio­ślej­sze prze­ma­wia­nie Boga do ludz­ko­ści, to prze­ma­wia­nie “przez Syna”. Pra­wo Boże otrzy­ma­li­śmy za pośred­nic­twem Moj­że­sza, “łaska i praw­da przy­szły przez Jezu­sa Chry­stu­sa” (J 1,17).Słowo Chry­stu­so­we zapi­sa­ne na kar­tach Nowe­go Testa­men­tu, podob­nie jak jego Autor, “wczo­raj, dziś … i na wie­ki” pozo­sta­je stan­dar­dem Boże­go obja­wie­nia i mia­rą nasze­go chry­stia­ni­zmu. To Sło­wo ma nie tyl­ko infor­mo­wać, ale przede wszyst­kim trans­for­mo­wać, prze­mie­niać ludz­kie życie. Dzię­ki Jego mocy od 2000 lat doko­nu­je się naj­więk­sza prze­mia­na umy­słów i serc ludz­kich. Ludzie Chry­stu­sa są ludź­mi Jego Sło­wa. Jego owce sły­szą gło­sy wie­lu paste­rzy, ale podą­ża­ją za Jego gło­sem (J 10,27). Jego apo­sto­ło­wie, skła­da­jąc świa­dec­two i zwia­stu­jąc ewan­ge­lię sta­ją się dla Boga i swo­je­go oto­cze­nia “won­no­ścią Chry­stu­so­wą” (2 Kor 2,15). Jego ucznio­wie, bez wzglę­du na to z jakiej wywo­dzą się tra­dy­cji i jakiej uczel­ni posia­da­ją dyplo­my “trwa­ją w Jego sło­wie” (J 8: 31–32). Dzię­ki temu pozna­ją wyzwa­la­ją­cą praw­dę, a nasy­ce­ni Jego Sło­wem mają pra­wo mówić wraz z apo­sto­łem: “My wła­śnie mamy spo­sób myśle­nia Chry­stu­sa” (1 Kor 2,16).Bycie chrze­ści­ja­ni­nem ozna­cza utoż­sa­mie­nie się z oso­bą Jezu­sa Chry­stu­sa, z życiem, nauką i dzie­łem jedy­ne­go, auto­ry­zo­wa­ne­go przez Boga, Zba­wi­cie­la świata.Jeśli współ­cze­sne, Boże prze­ma­wia­nie do świa­ta “przez Syna” ma mieć oddźwięk w naszych ser­cach; jeśli Jego sło­wa mają stać się w nas “sło­wa­mi życia wiecz­ne­go” (J 6,68); jeże­li apo­stol­skie wes­tchnie­nie “aż Chry­stus zosta­nie w was ukształ­to­wa­ny” (Ga 4,19) wska­zu­je na cel Boże­go wybra­nia i powo­ła­nia — to jak­kol­wiek by się to mia­ło wyra­żać, Sło­wo Chry­stu­so­we musi “miesz­kać w nas obfi­cie” (Kol 3,16).Jeśli zaś Sło­wo Chry­stu­so­we ma “miesz­kać w nas obfi­cie” (Kol 3,16), to Biblia nie może być “odświęt­nym tor­tem” lecz musi stać się “chle­bem powsze­dnim”. Tego pra­gnie odwiecz­ny Bóg. Tego potrze­bu­je współ­cze­sny czło­wiek. Dla tej wła­śnie spra­wy ist­nie­je i tru­dzi się Towa­rzy­stwo Biblij­ne. Temu też słu­żą nasze — w tym roku dzie­sią­te już — Eku­me­nicz­ne Dni Biblij­ne.

TOWARZYSTWO BIBLIJNE W POLSCE

Tego­rocz­ne “Sło­wo” przy­go­to­wa­ne przez Kościół Zbo­rów Chry­stu­so­wych zaapro­bo­wał Komi­tet Eku­me­nicz­nych Dni Biblij­nych w dn. 20 mar­ca 2003 r.