Molebień do Bogurodzicy

Licz­nie zgro­ma­dze­ni byli wier­ni czte­rech Kościo­łów oraz ich paste­rze: pra­wo­sław­ni — ks. dzie­kan Julian Felen­czak z Moro­cho­wa k. Sano­ka i ks. pro­to­dia­kon Anto­ni Jary z Sano­ka, pol­sko­ka­to­lic­ki — ks. Ryszard Rawic­ki z Sano­ka, grec­ko­ka­to­lic­ki — ks. Ire­ne­usz Kon­drów z Hłom­czy k. Sano­ka oraz rzym­sko­ka­to­lic­ki — o. Sta­ni­sław Gli­sta OFM­Conv z klasz­to­ru fran­cisz­ka­nów w Sano­ku.

O wpro­wa­dze­nie teo­lo­gicz­ne do nabo­żeń­stwa gospo­da­rze popro­si­li o. S. Gli­stę. Fran­cisz­ka­nin, nawią­zu­jąc do pery­ko­py ewan­ge­licz­nej o nawie­dze­niu św. Elż­bie­ty przez Naj­święt­szą Mary­ję Pan­nę, powie­dział, że było to nie tyl­ko spo­tka­nie dwóch kobiet, ale tak­że spo­tka­nie dwóch nie­zwy­kłych dzie­ci w łonach matek: św. Jana Chrzci­cie­la i Jezu­sa. „Dla Boga rze­czy nie­moż­li­we sta­ją się moż­li­we. Jeśli w nas, chrze­ści­ja­nach, jest obec­ny Chry­stus, to spo­tka­nie z inny­mi ludź­mi będzie podob­ne do spo­tka­nia Maryi i Elż­bie­ty, będzie peł­ne dobrych słów, otwar­to­ści i akcep­ta­cji” – powie­dział o. S. Gli­sta. Mole­bień, cele­bro­wa­ny przy cudow­nej sanoc­kiej iko­nie Naj­święt­szej Bogu­ro­dzi­cy Dzie­wi­cy Maryi, śpie­wa­ny był w języ­kach cer­kiew­no-sło­wiań­skim oraz ukra­iń­skim. Prze­wod­ni­czył mu ks. J. Felen­czak, śpiew pro­wa­dzi­li duchow­ni – ks. J. Anto­no­wicz i ks. A. Jary oraz chór kate­dral­ny pod dyr. Marian­ny Jary.

Na zakoń­cze­nie spo­tka­nia ks. Anto­no­wicz, dzię­ku­jąc zebra­nym za przy­by­cie do kate­dry, wrę­czył duchow­nym iko­ny Jana Chrzci­cie­la oraz iko­ny Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go. Gospo­darz skie­ro­wał sło­wa spe­cjal­ne­go podzię­ko­wa­nia o. S. Gli­ście za ani­mo­wa­nie spo­tkań eku­me­nicz­nych oraz Wspól­no­cie Domi­ni­kań­skiej, dzia­ła­ją­cej przy rzym­sko­ka­to­lic­kiej para­fii Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go w Sano­ku, któ­ra wraz z Kościo­łem pra­wo­sław­nym w 1998 roku zaini­cjo­wa­ła te spo­tka­nia.

„Nasze spo­tka­nia uczą nas prze­ła­my­wa­nia barier i ste­reo­ty­pów, słu­żą wza­jem­ne­mu pozna­wa­niu się, ubo­ga­ce­niu, umoc­nie­niu wia­ry, dostrze­ga­niu pięk­na w świą­ty­niach, iko­nach, obra­zach i w śpie­wie. Prze­dłu­że­niem nasze­go spo­tka­nie będzie kon­cert chó­ru pra­wo­sław­ne­go ‘Żuraw­li’. Zapra­szam was na ten kon­cert, któ­ry odbę­dzie się w naszej cer­kwi w sobo­tę, 28 stycz­nia, o godzi­nie 18.00” – powie­dział ks. Anto­no­wicz.

Głos zabrał tak­że ks. dzie­kan J. Felen­czak, któ­ry podzię­ko­wał za przy­by­cie do sanoc­kiej kate­dry. „Dzi­siej­sze spo­tka­nie jest świa­dec­twem wia­ry w Jezu­sa Chry­stu­sa. Każ­dy z nas ma być w życiu apo­sto­łem, któ­ry ma zano­sić Chry­stu­sa innym, podob­nie jak Mary­ja uczy­ni­ła to wobec swo­jej krew­nej Elż­bie­ty. Na co dzień nie­kie­dy doświad­cza­my nie­zro­zu­mie­nia ze stro­ny chrze­ści­jan innych wyznań. Takie spo­tka­nie, jak to dzi­siej­sze, słu­ży wza­jem­ne­mu pozna­wa­niu się, uczyć nas tole­ran­cji i sza­cun­ku” – dodał ks. Felen­czak. Spo­tka­nie zakoń­czy­ło się wspól­nym śpie­wem kolęd w języ­kach ukra­iń­skim i pol­skim oraz, zgod­nie ze zwy­cza­jem wschod­nie­go chrze­ści­jań­stwa, odśpie­wa­niem pie­śni „Mno­hi­je lita”, odpo­wied­ni­kiem pol­skie­go „Sto lat”.

Pol­ski Auto­ke­fa­licz­ny Kościół Pra­wo­sław­ny jest jed­nym z kano­nicz­nych Kościo­łów pra­wo­sław­nych, swo­ją jurys­dyk­cją obej­mu­je wszyst­kie para­fie leżą­ce na tere­nie Pol­ski. Auto­ke­fa­lię, czy­li nie­za­leż­ność, otrzy­mał od patriar­cha­tu w Kon­stan­ty­no­po­lu w 1924 roku, potwier­dzo­ną przez patriar­chat moskiew­ski w roku 1948.

Zwierzch­ni­kiem PAKP jest metro­po­li­ta war­szaw­ski i całej Pol­ski, od 1998 roku jest nim Emi­nen­cja Wiel­ce Bło­go­sła­wio­ny Sawa. Kościół obej­mu­je ponad 500 tys. wier­nych. Admi­ni­stra­cyj­nie podzie­lo­ny jest na sześć die­ce­zji: war­szaw­sko-biel­ską, bia­ło­stoc­ko-gdań­ską, wro­cław­sko-szcze­ciń­ską, łódz­ko-poznań­ską, prze­my­sko-nowo­są­dec­ką i lubel­sko-chełm­ską. W jego struk­tu­rę wcho­dzi ok. 250 para­fii na tere­nie całej Pol­ski, ordy­na­riat polo­wy i osiem mona­ste­rów, czy­li klasz­to­rów (trzy żeń­skie i pięć męskich). Pra­wie wszyst­kie para­fie PAKP w litur­gii uży­wa­ją języ­ka cer­kiew­no-sło­wiań­skie­go. Die­ce­zja prze­my­sko-nowo­są­dec­ka zosta­ła resty­tu­owa­na w 1983 roku. W tym samym roku pierw­szym bisku­pem pra­wo­sław­nym, po okre­sie unij­nym na Pod­kar­pa­ciu, został archi­man­dry­ta Adam Dubec. Tery­to­rium tej die­ce­zji obej­mu­je woje­wódz­two pod­kar­pac­kie i wschod­nią cześć mało­pol­skie­go. W struk­tu­ry die­ce­zji wcho­dzi 16 para­fii z filia­mi. Na tere­nie die­ce­zji, w Ujko­wi­cach k. Prze­my­śla, znaj­du­je się mona­ster męski świę­tych Cyry­la i Meto­de­go.