Mariawickie sprawy w… Szwajcarii

Przy­po­mnij­my, że ponad rok temu bisku­pi maria­wic­cy bez upo­waż­nie­nia Kapi­tu­ły Gene­ral­nej i bez jakich­kol­wiek kon­sul­ta­cji z kapła­na­mi i wier­ny­mi zde­cy­do­wa­li się na pod­pi­sa­nie doku­men­tów, któ­re zapo­wia­da­ły ponow­ne przy­ję­cie maria­wi­tów do Unii Utrechc­kiej oraz zmia­ny w ofi­cjal­nej dok­try­nie maria­wic­kiej tak, aby dopa­so­wać ją do zasad obo­wią­zu­ją­cych w Unii Utrechc­kiej. Spra­wa wywo­ła­ła opór wier­nych i czę­ści kapła­nów, a w kon­flikt maria­wic­ki zaan­ga­żo­wał się nawet Arcy­bi­skup Utrech­tu. W efek­cie spra­wę odło­żo­no ad acta do cza­su wyja­śnie­nia wewnętrz­nych pro­ble­mów Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów. Nie ma ofi­cjal­nej infor­ma­cji, czy na Kapi­tu­le Gene­ral­nej w Płoc­ku, któ­ra zbie­rze się 30 czerw­ca, ponow­nie zosta­nie pod­ję­ta spra­wa Unii Utrechc­kiej. Oka­zu­je się jed­nak, że temat jest wciąż aktu­al­ny dla part­ne­rów z Unii Utrechc­kiej.

Mie­siąc temu w szwaj­car­skim perio­dy­ku sta­ro­ka­to­lic­kim Christ­ka­tho­lisch uka­zał się dwu­głos nt. obec­no­ści maria­wi­tów w Unii Utrechc­kiej. Za obec­no­ścią maria­wi­tów w Unii w imię ducho­wej róż­no­rod­no­ści mimo trud­no­ści dok­try­nal­nych zwią­za­nych “z wizja­mi Marii Kozłow­skiej”, a tak­że wia­rą w Nie­po­ka­la­ne Poczę­cie NMP opto­wał holen­der­ski teo­log prof. Peter-Ben Smit z Uni­wer­sy­te­tu w Utrech­cie. Prze­ciw­ko bp Hans Ger­ny, eme­ry­to­wa­ny zwierzch­nik szwaj­car­skich sta­ro­ka­to­li­ków w latach 1986–2001, prze­ko­nu­jąc, że ducho­wość maria­wi­tów nie pasu­je do for­mu­ły Unii Utrechc­kiej, a ewen­tu­al­nie przy­ję­cie maria­wi­tów nic Unii dobre­go nie przy­nie­sie.

Wpraw­dzie zarów­no prof. Smit, jak i bp Ger­ny nie uchro­ni­li się od uprosz­czeń dok­try­ny i tra­dy­cji maria­wic­kiej to jed­nak zdu­mie­wać może fakt, że deba­ta na temat Unii odby­ła się na łamach szwaj­car­skie­go pisma (dostęp­ne­go nie­od­płat­nie w Inter­ne­cie) i na szwaj­car­skim Syno­dzie, pod­czas gdy w Koście­le naj­bar­dziej zain­te­re­so­wa­nym spra­wą, kwe­stia zosta­ła zamie­cio­na pod dywan, a prze­ja­wy dys­ku­sji uzna­no za atak na Kościół. Do dziś na stro­nie Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów nie poja­wi­ły się żad­ne doku­men­ty pod­pi­sa­ne 1 kwiet­nia 2014 roku przez bp. M. Ludwi­ka Jabłoń­skie­go i bp. M. Wło­dzi­mie­rza Jawor­skie­go.

Człon­ko­wie szwaj­car­skie­go Syno­du wysłu­cha­li spra­woz­da­nia bp. Dir­ka Scho­ona z die­ce­zji Haar­le­mu Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Holan­dii, któ­ry podob­nie jak nie­miec­cy sta­ro­ka­to­li­cy byli dość moc­no zaan­ga­żo­wa­ni w pro­mo­wa­nie człon­ko­stwa maria­wi­tów w Unii. Po wysłu­cha­niu refe­ra­tu bp. Scho­ona syno­da­ło­wie przy­stą­pi­li do burz­li­wej — jak infor­mu­je ofi­cjal­na stro­na Kościo­ła — dys­ku­sji.

Komu­ni­kat opu­bli­ko­wa­ny na stro­nach Kościo­ła Chrze­ści­jań­sko­ka­to­lic­kie­go w Szwaj­ca­rii stwier­dza, że „ponow­ne przy­ję­cie Pol­skie­go Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Kościo­ła Maria­wi­tów do Unii Utrechc­kiej spo­tka­ło się z bar­dzo kry­tycz­ną opi­nią i pod­nio­sło wie­le kwe­stii. Doty­czy­ły one przede wszyst­kim nauki tego Kościo­ła i — zgod­nie ze sta­ro­ka­to­lic­ką ekle­zjo­lo­gią – brak moż­li­wo­ści ist­nie­nia w jed­nym kra­ju dwóch Kościo­łów sta­ro­ka­to­lic­kich. Z powo­du fak­tu, że rów­nież w łonie Kościo­ła maria­wic­kie­go ist­nie­je jesz­cze ogrom­na potrze­ba wyja­śnie­nia spra­wy, Synod zre­zy­gno­wał z zaję­cia sta­no­wi­ska w spra­wie i zade­cy­do­wał pocze­kać na dal­szy roz­wój wyda­rzeń.”

» Ekumenizm.pl: Arcy­bi­skup Utrech­tu ratu­je maria­wi­tów przed roz­pa­dem

» Ekumenizm.pl: Maria­wic­kie reflek­sje z lat 60-tych

» Ekumenizm.pl: Maria­wic­ka mło­dzież potra­fi

---

Gale­ria