Jubileusz protestantyzmu
- 20 kwietnia, 2004
- przeczytasz w 2 minuty
19. kwietnia 1529 roku w Spirze (Speyer) sześciu niemieckich książąt oraz 14 miast zaprotestowali przed królem Ferdynandem, bratem cesarza Karola V Habsburga, przeciwko próbom hamowania Reformacji przez obradujący w Spirze sejm Rzeszy. Ewangeliccy książęta powoływali się na nie tylko na wcześniejsze postanowienia, przyznające swobodę wyznania na zdominowanych przez Reformację terenach, lecz także na wolność sumienia i obronę wiary. Tym samym miasta ielektorzy opowiedzieli się po stronie augustiańskiego mnicha i Reformatora Kościoła […]
19. kwietnia 1529 roku w Spirze (Speyer) sześciu niemieckich książąt oraz 14 miast zaprotestowali przed królem Ferdynandem, bratem cesarza Karola V Habsburga, przeciwko próbom hamowania Reformacji przez obradujący w Spirze sejm Rzeszy. Ewangeliccy książęta powoływali się na nie tylko na wcześniejsze postanowienia, przyznające swobodę wyznania na zdominowanych przez Reformację terenach, lecz także na wolność sumienia i obronę wiary. Tym samym miasta ielektorzy opowiedzieli się po stronie augustiańskiego mnicha i Reformatora Kościoła Zachodniego, ks. dr. Marcina Lutra.
Przyjmuje się, że nazwa „protestantyzm” zawdzięcza swoją nazwę spirskiej protestacji na sejmie w Spirze, jednakże niektórzy historycy uważają, że etymologia protestantyzmu jest o wiele wcześniejsza. Książęta przedłożyli swój protest w formie pisemnej następnego dnia, czyli 20. kwietnia 1529 roku.
Należy podkreślić, że protestacja nie była aktem powierzchownego sprzeciwu, ani płytką manifestacją interesów politycznych, ale przede wszystkim świadectwem wyznawanej wiary. Pewnym potwierdzeniem powyższych słów jest nie tylko etymologia łacińskiego słowa protestor (oświadczać), lecz także centrum ewangelickiego zwiastowania, Ewangelia o usprawiedliwieniu grzesznego człowieka z łaski przez wiarę. Oczywiście nie można marginalizować wpływów polityki, ludzkich ambicji i rozczarowań po obu „stronach” na rozłam w Kościele. Historia Kościoła i teologii uczy nas wszakże, że od samego początku grzech niezgody oraz pychy, a także brak jednomyślności, nawet w zasadniczych kwestiach teologicznych, były nieodłącznymi elementami eklezjalnej rzeczywistości wyznawców jednego Chrystusa.
W opinii wielu historyków Kościoła protestacja książąt w Spirze przypięczętowała ostateczny rozłam w Kościele, zapoczątkowując proces konfesjonalizacji chrześcijaństwa zachodniego. Rok później, w czerwcu 1530 roku na sejmie Rzeszy w Augsburgu odczytano przed cesarzem Karolem V Augsburskie Wyznanie Wiary (Confessio Augustana — CA), napisanej przez Filipa Melanchtona we ścisłej współpracy i z aprobatą ks. dr. Marcina Lutra. CA, wchodząca w skład ksiąg symbolicznych Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego jest kompendium luterańskiej doktryny.
475-lecie protestacji na sejmie Rzeszy w Spirze obchodzi uroczyście Ewangelicki Kościół Palatynatu, który jako jedyny Kościół Krajowy, należący do Ewangelickiego Kościoła Niemiec (EKD) nosi też nazwę Protestanckiego Kościoła Krajowego (Protestantische Landskirche — PLK). Z okazji doniosłego jubileuszu PLK zaplanowało szereg wydarzeń religijno-kulturalnych, m.in. wykłady, wystawy artystyczne, koncerty oraz nabożeństwa z udziałem władz państwowych, duchownych ewangelickich z kraju i zagranicy, a także gości ekumenicznych.
Z okazji jubileuszu protestacji oraz stulecia Kościoła Pamięci (Gedächtniskirche) w Spirze Kościół Ewangelicki Palatynatu uruchomił przed kilkoma miesiącami witrynę internetową www.protestantisch2004.de ze szczegółowym planem obchodów oraz ciekawymi materiałami historycznymi, i teologicznymi.