Kościół chce ukarać duchownego za post od Eucharystii

Nie cho­dzi jed­nak o post prak­ty­ko­wa­ny przez wie­lu chrze­ści­jan przed przy­ję­ciem Komu­nii Świę­tej, a o odmo­wę spra­wo­wa­nia Eucha­ry­stii przez duchow­ne­go.

Ks. Cay­ce Ramey ogło­sił, że przez trzy lata nie będzie prze­wod­ni­czył mszom, a więc nabo­żeń­stwom połą­czo­nym z Sakra­men­tem Komu­nii Świę­tej. Duchow­ny chce w ten spo­sób zapro­te­sto­wać prze­ciw­ko uwi­kła­niu swo­je­go Kościo­ła w prak­ty­kę nie­wol­nic­twa, a tym samym ide­olo­gię bia­łej supre­ma­cji.

Histo­ria Kościo­ła epi­sko­pal­ne­go, któ­ry jest ame­ry­kań­ską gałę­zią angli­ka­ni­zmu, jest ści­śle zwią­za­na nie tyl­ko z wal­ką o nie­pod­le­głość USA, ale też wie­lo­wie­ko­wym pro­ce­de­rem nie­wol­nic­twa, z któ­re­go zyski czer­pa­li nie tyl­ko plan­ta­to­rzy baweł­ny, ale też Kościo­ły i jego duchow­ni. Kościół epi­sko­pal­ny przez dłu­gi czas był wyzna­niem ame­ry­kań­skiej eli­ty poli­tycz­nej i choć dziś do róż­nych tra­dy­cji angli­ka­ni­zmu w USA nale­ży zale­d­wie kil­ka milio­nów wier­nych, ECUSA posia­da duże zna­cze­nie w ame­ry­kań­skim kra­jo­bra­zie reli­gij­nym i dzie­dzic­twa kul­tu­ro­we­go.

Decy­zją bp Susan Goff, biskup­ki pomoc­nicz­nej die­ce­zji Wir­gi­nii ECUSA, do któ­rej nale­ży duchow­ny, roz­po­czął się pro­ces dys­cy­pli­nar­ny, zmie­rza­ją­cy do pozba­wie­nia Ramey’a funk­cji kapłań­skich, wyni­ka­ją­cych z ordy­na­cji (świę­ceń).

Duchow­ny wniósł ape­la­cję, któ­ra trwa do dziś i nie wia­do­mo, kie­dy się zakoń­czy.

Ks. Cay­ce Ramey przez wie­le lat był pro­bosz­czem epi­sko­pal­nej para­fii Wszyst­kich Świę­tych w Ale­xan­drii, jed­nak jak tyl­ko die­ce­zja wsz­czę­ła pro­ces, duchow­ny zre­zy­gno­wał z funk­cji pro­bosz­cza. Wła­dze zarzu­ca­ją Ramey’owi, że zanie­dby­wał obo­wiąz­ki dusz­pa­ster­skie wobec powie­rzo­nej mu wspól­no­ty, gdyż od czerw­ca 2021 roku odma­wiał spra­wo­wa­nia Sakra­men­tu Komu­nii Świę­tej.

Swo­ją decy­zję Ramey’a tłu­ma­czy wstrzą­sa­ją­cym prze­ży­ciem, jakie­go doświad­czył w 2017 roku pod­czas podró­ży do Gha­ny. W daw­nej bry­tyj­skiej kolo­nii Ramey zwie­dzał Cape Coast Castle, jed­nej z kil­ku­dzie­się­ciu for­ty­fi­ka­cji na Zło­tym Wybrze­żu (Afry­ka Zachod­nia), gdzie han­dlo­wa­no nie­wol­ni­ka­mi trans­por­to­wa­ny­mi póź­niej do Ame­ry­ki Pół­noc­nej. Nad pomiesz­cze­nia­mi, gdzie trzy­ma­no nie­wol­ni­ków płci męskiej, zbu­do­wa­no kapli­cę, gdzie po raz pierw­szy cele­bro­wa­no w Gha­nie Eucha­ry­stię według obrząd­ku angli­kań­skie­go.

- Miej­sce, gdzie spra­wo­wa­no Eucha­ry­stię znaj­do­wa­ło się bez­po­śred­nio nad pie­kłem na zie­mi. Męż­czyź­ni sta­li w lochach ści­śnię­ci sto­jąc na cie­le i krwi współ­bra­ci, pod­czas gdy angli­kań­ski kapłan wraz ze swo­ją wspól­no­tą przyj­mo­wał Cia­ło i Krew Jezu­sa Chry­stu­sa – napi­sał Ramey w piśmie przed­pro­ce­so­wym do die­ce­zji.

Duchow­ny prze­ko­nu­je, że Kościół musi się roz­li­czyć ze swo­ich win wobec afro­ame­ry­kań­skiej mniej­szo­ści, aby mógł wia­ry­god­nie spra­wo­wać sakra­men­ty. Powo­łu­je się przy tym na sło­wa Jezu­sa z Ewan­ge­lii Mate­usza: „Jeśli­byś więc skła­dał dar swój na ołta­rzu i tam wspo­mniał­byś, iż brat twój ma coś prze­ciw­ko tobie, zostaw tam dar swój na ołta­rzu, odejdź i naj­pierw pojed­naj się z bra­tem swo­im, a potem przy­szedł­szy, złóż dar swój.” (5,23–24, BW)

To wyda­rze­nia wywar­ło na nim tak wiel­kie wra­że­nie, że parę lat po podró­ży do Afry­ki posta­no­wił roz­po­cząć stu­dia dok­to­ranc­kie i zba­dać temat dogłęb­nie. – Zosta­łem wyświę­co­ny w Koście­le zbu­do­wa­nym na bogac­twie, sile i przy­wi­le­jach pozy­ska­nych ze znie­wo­le­nia, nie­ustan­nej opre­sji i wyzy­sku Czar­nych – dodał.

Duchow­ny prze­ko­ny­wał, że sumie­nie nie pozwa­la mu na spra­wo­wa­nie sakra­men­tu w Koście­le, któ­ry wyrósł na cie­le i krwi ludzi znie­wo­lo­nych przez okre­ślo­ną teo­lo­gię. Jed­no­cze­śnie bro­nił się, że jego para­fia­nie nie byli pozba­wie­ni Eucha­ry­stii, ponie­waż mogli do niej przy­stą­pić w sąsied­nich para­fiach epi­sko­pal­nych.

Część byłych para­fian duchow­ne­go sta­nę­ła po jego stro­nie, a obroń­cy księ­dza zazna­cza­ją, że nie ist­nie­ją żad­ne prze­pi­sy, zaka­zu­ją­ce ks. Ramey’owi powstrzy­my­wa­nie się od spra­wo­wa­nia Eucha­ry­stii. Z kolei prze­ciw­ni­cy decy­zji Ramey’a zazna­cza­ją, że sytu­acja stwa­rza nie­bez­piecz­ny pre­ce­dens, gdyż mogą się zna­leźć duchow­ni, któ­rzy w ramach pro­te­stu odmó­wią spra­wo­wa­nia Eucha­ry­stii choć­by z powo­du uży­wa­nia przez Kościół ener­gii, pocho­dzą­cej z paliw kopal­nia­nych, szko­dzą­cych śro­do­wi­sku natu­ral­ne­mu.

Die­ce­zja uwa­ża, że spra­wa nie doty­czy rasi­zmu, a dys­cy­pli­ny kościel­nej i że Kościół aktyw­nie zma­ga się ze swo­ją prze­szło­ścią. Co cie­ka­we, poprzed­ni pry­mas ECUSA Micha­el Cur­ry był pierw­szym Afro­ame­ry­ka­ni­nem, któ­ry sta­nął na cze­le Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go w USA.

Spra­wą duchow­ne­go zaj­mu­je się sąd kościel­ny, skła­da­ją­cy się zarów­no ze świec­kich, jak i duchow­nych, pocho­dzą­cych ze wszyst­kich dzie­wię­ciu pro­win­cji ECUSA, w skład któ­rych wcho­dzi 106 die­ce­zji ECUSA.