Tuszowanie i wyjaśnianie — Kościół Anglii wciąż zmaga się ze skandalami pedofilskimi

Rada Arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry przy­ję­ła jed­no­myśl­nie reko­men­da­cje wyda­ne przez IICSA, nie­za­leż­ną insty­tu­cję powo­ła­ną przez bry­tyj­ski rząd w 2014 roku do zba­da­nia sys­te­mo­wej pedo­fi­lii w waż­nych insty­tu­cjach spo­łecz­nych, w tym w Kościo­łach róż­nych wyznań i wspól­no­tach nie­chrze­ści­jań­skich. IICSA powo­ła­no po ujaw­nie­niu infor­ma­cji o pedo­fil­skich skłon­no­ściach zna­ne­go Jimmy’egop Savi­le, słyn­ne­go bry­tyj­skie­go cele­bry­ty i filan­tro­pa, któ­ry mole­sto­wał sek­su­al­nie pra­wie 500 mało­let­nich osób – zarów­no dziew­czyn­ki, jak i chłop­ców. Na pole­ce­nie ówcze­snej mini­ster spraw wewnętrz­nych The­re­sy May (póź­niej­sza pre­mier) powo­ła­no IICSA, któ­ra publicz­nie prze­słu­chi­wa­ła ofia­ry i innych świad­ków prze­stępstw sek­su­al­nych.

Opu­bli­ko­wa­ny raport wraz z reko­men­da­cja­mi przy­jął w listo­pa­dzie 2020 r. Synod Gene­ral­ny Kościo­ła Anglii. Doku­ment doty­czy zarów­no Kościo­ła Anglii, jak i Kościo­ła w Walii ze wzglę­du na kano­nicz­ne uwa­run­ko­wa­nia, uła­twia­ją­ce podej­mo­wa­nie służ­by przez duchow­nych z Anglii w Walii i na odwrót (doty­czy to tak­że obej­mo­wa­nia sto­lic bisku­pich i sufra­ga­nii). Rada Arcy­bi­sku­pa, któ­ra repre­zen­tu­je Kościół Anglii wobec IICSA i zobo­wią­za­na jest do spra­woz­daw­czo­ści wobec Izby Bisku­pów i Syno­du Gene­ral­ne­go, zapo­wie­dzia­ła jak naj­szyb­szą imple­men­ta­cję zale­ceń. Powo­ła­ne zosta­ną nie­za­leż­ne struk­tu­ry nad­zo­ru­ją­ce ochro­nę mało­let­nich i doro­słych pra­cow­ni­ków Kościo­ła przed prze­mo­cą sek­su­al­ną.

https://twitter.com/InquiryCSA/status/1376897126345678848?s=20

Jed­ną ze zmian jest prze­mia­no­wa­nie die­ce­zjal­nych kon­sul­tan­tów na die­ce­zjal­nych urzęd­ni­ków, jed­nak nie cho­dzi jedy­nie o zmia­nę nazwy, a o rady­kal­ną prze­bu­do­wę struk­tu­ry. Urzęd­ni­cy będą mie­li zagwa­ran­to­wa­ną peł­ną nie­za­leż­ność praw­ną od władz die­ce­zji i odpo­wia­dać będą jedy­nie przed pań­stwo­wą insty­tu­cją. Zada­niem bisku­pów die­ce­zjal­nych będzie wspie­ra­nie para­fii i duchow­nych w pro­ce­sie imple­men­ta­cji, jed­nak nie będą mie­li pra­wa gło­su w pro­ce­sach decy­zyj­nych.

Zgod­nie z reko­men­da­cja­mi Kościół roz­po­czął już pro­ces zmia­ny prze­pi­sów dys­cy­pli­nar­nych wobec ducho­wień­stwa oraz uprosz­cze­nia wsz­czy­na­nych śledztw oraz pro­ce­sów, celem zagwa­ran­to­wa­nia mak­sy­mal­nej ochro­ny poszko­do­wa­nym. Część dzia­łań napraw­czych już się roz­po­czę­ła, jed­nak zosta­ła przy­ha­mo­wa­na z powo­du pan­de­mii – np. audyt wszyst­kich die­ce­zji i ośrod­ków kate­dral­nych pod kątem wpro­wa­dzo­nych roz­wią­zań ochron­nych oraz ewa­lu­acja ich pomo­cy dla ofiar mole­sto­wa­nia sek­su­al­ne­go.

W minio­nych latach bry­tyj­ską opi­nię publicz­ną poru­szy­ły licz­ne donie­sie­nia o wie­lu przy­pad­kach mole­sto­wa­nia sek­su­al­ne­go mało­let­nich – doty­czy­ły one nie tyl­ko zna­nych posta­ci z show­biz­ne­su i poli­ty­ki, ale też Kościo­ła. Naj­bar­dziej zna­ną histo­rią, któ­rą opi­sy­wa­li­śmy na ekumenizm.pl, była spra­wa bp. Pete­ra Bal­la.

Na jego temat powstał wstrzą­sa­ją­cy, dwu­czę­ścio­wy doku­ment BBC (“Mrocz­na tajem­ni­ca Kościo­ła”), w któ­rym poka­za­no psy­chicz­ną, sek­su­al­ną i reli­gij­ną prze­moc zna­ne­go bp. Pete­ra Bal­la, zało­ży­cie­la angli­kań­skiej wspól­no­ty mona­stycz­nej w hrab­stwie Glo­uce­ster, gdzie póź­niej został bisku­pem. Mimo że pro­ku­ra­tu­ra mia­ła moc­ne dowo­dy prze­ciw­ko bisku­po­wi, hie­rar­sze nie posta­wio­no począt­ko­wo zarzu­tów, a to dzię­ki domnie­ma­nej pro­tek­cji księ­cia Karo­la, któ­ry przy­jaź­nił się z Bal­lem, i wpły­wo­wych poli­ty­ków oraz innych osób życia publicz­ne­go. Dopie­ro po latach bisku­pa posta­wio­no przed sądem, pozba­wio­no urzę­du i ska­za­no na bez­wa­run­ko­wą karę wię­zie­nia (z zasą­dzo­nych trzech prze­sie­dział ponad rok). Nie­dłu­go po opusz­cze­niu zakła­du kar­ne­go były biskup zmarł (2019), wcze­śniej jed­nak ogło­sił wraz ze swo­im bra­tem bliź­nia­kiem Micha­elem (rów­nież byłym bisku­pem), chcą przejść na kato­li­cyzm, aby móc modlić się i zacho­wać ano­ni­mo­wość. Chęć kon­wer­sji potwier­dzi­ła lokal­na die­ce­zja rzym­sko­ka­to­lic­ka, ale nie­wia­do­mo, czy cere­mo­nia doszła do skut­ku.

Kon­se­kwen­cje w spra­wie poniósł były arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry i pry­mas całej Anglii Lord Geo­r­ge Carey. Z powo­du tuszo­wa­nia spra­wy Bal­la, arcy­bi­skup eme­ryt został zmu­szo­ny do rezy­gna­cji z hono­ro­wej funk­cji bisku­pa pomoc­ni­cze­go Oks­for­du. Przez pewien czas miał też zakaz spra­wo­wa­nia publicz­nych nabo­żeństw z powo­du pro­wa­dzo­ne­go śledz­twa w innej spra­wie pedo­fil­skiej, w któ­rej obwi­nia­no go o tuszo­wa­nie skan­da­lu.

‘Ewan­ge­li­kal­ny papież’ i popu­la­ry­za­tor Biblii

23 mar­ca 2021 roku nie­za­leż­na fun­da­cja chrze­ści­jań­ska Thirtyone:Eight opu­bli­ko­wa­ła 146-stro­ni­co­wy raport ws. wie­leb­ne­go Jona­tha­na Flet­che­ra, nazy­wa­ne­go papie­żem ewan­ge­li­kal­nych angli­ka­nów. Flet­cher był zało­ży­cie­lem i lide­rem kon­ser­wa­tyw­nej para­fii Emma­nu­el Church Wim­ble­don, dzia­ła­ją­cej na spe­cjal­nych zasa­dach w ramach struk­tur Kościo­ła Anglii.

Raport mówi o popu­lar­nym duchow­nym, że był nie­ty­kal­ny i uda­ło mu się stwo­rzyć tok­sycz­ną kul­tu­rę lęku. Udo­ku­men­to­wa­no 30 przy­pad­ków mole­sto­wa­nia sek­su­al­ne­go i innych czy­nów prze­mo­cy fizycz­nej oraz psy­chicz­nej.

Spra­wa Flet­che­ra nie jest zresz­tą jedy­ną w kon­tek­ście prze­mo­cy sek­su­al­nej w śro­do­wi­sku kon­ser­wa­tyw­nych angli­ka­nów – w ostat­nich latach zamknię­to śledz­two ws. Joh­na Smy­tha, któ­ry w latach 70. kie­ro­wał fun­du­szem, orga­ni­zu­ją­cym wypo­czy­nek let­ni dla dzie­ci, a póź­niej zwią­za­ny był ze Scrip­tu­re Union, mię­dzy­na­ro­do­wą orga­ni­za­cją ewan­ge­li­kal­ną pro­mu­ją­cą czy­tel­nic­two Pisma Świę­te­go.

Przez kil­ka­dzie­siąt lat Smyth mole­sto­wał nasto­let­nich chłop­ców i mimo wysił­ków podej­mo­wa­nych przez paru duchow­nych i oso­ba­mi zwią­za­ny­mi z orga­ni­za­cja­mi, w któ­rych dzia­łał Smyth, nie uda­ło się go pocią­gnąć do odpo­wie­dzial­no­ści kar­nej. W 1984 roku Smyth wyemi­gro­wał do Zim­ba­bwe, a zmarł w 2018 w RPA. Pierw­sze raport ws. Smy­tha powstał dopie­ro w 2017 roku. W mar­cu br. oka­za­ło się, że wła­dze Scrip­tu­re Union dobrze wie­dzia­ły o oskar­że­niach pod adre­sem Smy­tha, jed­nak tak­że i on pozo­stał nie­ty­kal­ny.

» Stro­na Kościo­ła Anglii doty­czą­ca śledztw w spra­wie mole­sto­wa­nia sek­su­al­ne­go mało­let­nich