Schizma u anglikanów?

Kon­ser­wa­tyw­ni prze­ciw­ni­cy Rowa­na Wil­liam­sa, nowe­go arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry uzna­li, że osto­ją repre­zen­to­wa­nych przez nich war­to­ści może być… Austra­lia i pro­tek­cja tam­tej­sze­go Kościo­ła angli­kań­skie­go, a kon­kret­nie zwierzch­ni­ka die­ce­zji Syd­ney – abp. Pete­ra Jen­se­na! Takie posu­nię­cie gro­zi jed­nak schi­zmą w łonie Kościo­ła.

Wyda­wa­ny w Mel­bo­ur­ne dzien­nik “The Age” napi­sał, że prze­ciw­ni­cy abp. Wil­liam­sa i jego “here­tyc­kich” poglą­dów na temat homo­sek­su­ali­zmu, mają nadzie­ję na to, że Peter Jen­sen, arcy­bi­skup Syd­ney obej­mie swo­im ducho­wym prze­wod­nic­twem 150 angiel­skich para­fi. Nie­któ­rzy już okrzyk­nę­li Jen­se­na mię­dzy­na­ro­do­wym lide­rem angli­kań­skiej “nowej pra­wi­cy”.

Sto­wa­rzy­sze­nie Reform oraz Sto­wa­rzy­sze­nie Kościel­ne, dwie naj­waż­niej­sze orga­ni­za­cje sku­pia­ją­ce kon­ser­wa­tyw­no-ewan­ge­li­kal­nych wier­nych Kościo­ła Anglii stwier­dzi­ły, że zwró­cą się w tej spra­wie do austra­lij­skie­go arcy­bi­sku­pa. Austra­lia nie uzna­wa­ła zwierzch­nic­twa “cudzych” bisku­pów na tery­to­rium inne­go Kościo­ła do chwi­li, kie­dy Kościół Anglii nie wpro­wa­dzi­ła dla prze­ciw­ni­ków ordy­na­cji kobiet insty­tu­cji tzw. “lata­ją­cych bisku­pów”.

Arcy­bi­skup Jen­sen pod­czas stycz­nio­wej wizy­ty u arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry wyra­ził swo­ją sym­pa­tię dla skrzy­dła kon­ser­wa­tyw­ne­go. Dodał jed­nak, że mie­sza­nie się w spra­wy Kościo­ła Anglii, to już “zupeł­nie inna spra­wa”. – Na pew­no nie będę do tego dążył. Jestem jed­nak głę­bo­ko zanie­po­ko­jo­ny pro­te­sta­mi orto­dok­syj­nych chrze­ści­jan. Ktoś musi oto­czyć ich opie­ką – stwier­dził.

W mię­dzy­cza­sie, pod groź­bą ewen­tu­al­nej schi­zmy, Wil­liams spo­tkał się z angli­kań­ski­mi pry­ma­sa­mi i bisku­pa­mi Nige­rii, Połu­dnio­wo-Wschod­niej Azji, Rwan­dy, Kenii i Pół­noc­nych Indii. Z arty­ku­łu opu­bli­ko­wa­ne­go w “Church of England New­spa­per” wyni­ka, że pry­mas całej Anglii pod­trzy­mał tra­dy­cjo­na­li­stycz­ną wizję ludz­kiej sek­su­al­no­ści zawar­tą w rezo­lu­cji Lam­beth.

Uczest­ni­cy spo­tka­nia dołą­czy­li jed­nak do dwóch bisku­pów angiel­skich i bisku­pa Dal­las pod­pi­su­jąc oświad­cze­nie sprze­ci­wia­ją­ce się zmia­nom w naucza­niu Kościo­ła na temat mał­żeń­stwa. Był to tak­że sprze­ciw wobec sta­no­wi­ska kana­dyj­skiej die­ce­zji New West­min­ster, któ­ra nama­wia do kolej­ne­go ruchu w spra­wie bło­go­sła­wie­nia par homo­sek­su­al­nych.

Sprze­ciw wobec akcep­ta­cji zacho­wań homo­sek­su­al­nych w Kościo­łach angli­kań­skich zaczął nara­stać w związ­ku z kon­flik­tem mię­dzy kon­ser­wa­tyw­nym i libe­ral­nym skrzy­dłem we Wspól­no­cie Angli­kań­skiej. Zarów­no Sto­wa­rzy­sze­nie Reform, jak i Sto­wa­rzy­sze­nie Kościel­ne nawo­ły­wa­ło abp. Wil­liam­sa do rezy­gna­cji ze sta­no­wi­ska… zanim je ofi­cjal­nie objął.

Angli­ka­nie w Austra­lii nie są przy­chyl­ni pomy­sło­wi, aby Jen­sen dołą­czył do tzw. “lata­ją­cych bisku­pów”. Arcy­bi­skup Mel­bo­ur­ne, John Wil­son, wydał oświad­cze­nie, w któ­rym stwier­dził, że taka sytu­acja może zagro­zić jed­no­ści Kościo­ła.