Gra nerwów na anglikańskim Synodzie — kanadyjscy anglikanie za małżeństwami jednopłciowymi

Po pierw­szym gło­so­wa­niu w ponie­dział­ko­wy wie­czór (11.07) gru­pa syno­da­łów, w tym sekre­tarz gene­ral­ny Syno­du ks. archi­dia­kon Micha­el Thomp­son, stwier­dzi­li, że jego głos nie został uwzględ­nio­ny przez maszy­nę liczą­cą gło­sy. Zawnio­sko­wa­no upu­blicz­nie­nie imien­nej listy syno­da­łów.

Na dru­gi dzień ponow­nie prze­li­czo­no gło­sy i oka­za­ło się, że wnio­sek jed­nak prze­szedł oraz że nie tyl­ko ks. Thomp­son był „poszko­do­wa­ny”, gdyż maszy­na nie uwzględ­ni­ła gło­sów trzech innych osób, któ­re opo­wia­da­ły się za zmia­na­mi. Jed­nak wystar­czy­ło uwzględ­nie­nie gło­su Thomp­so­na, aby wnio­sek uzy­skał wyma­ga­ną więk­szość. Jak wyja­śni­ły służ­by pra­so­we ACC, Thomp­son jako sekre­tarz gene­ral­ny Syno­du nie był zare­je­stro­wa­ny w sys­te­mie jako czło­nek Izby Kle­ru. W związ­ku z pro­ble­ma­mi tech­nicz­ny­mi ks. Thomp­son prze­pro­sił Synod za zawi­ro­wa­nia.

Przy­ję­cie wnio­sku wyma­ga akcep­ta­cji 2/3 w każ­dej z trzech izb — Izbie Bisku­pów (26:12), Izbie Kle­ru (52:26) oraz Izbie Świec­kich (77:30). Przed gło­so­wa­niem w pra­sie poja­wia­ły się spe­ku­la­cje, że wnio­sek upad­nie w Izbie Bisku­pów, ale nie­ocze­ki­wa­nie naj­słab­szy wynik otrzy­mał w Izbie Kle­ru.

Zgod­nie z pra­wem kano­nicz­nym ACC, wyma­ga­ne jest dru­gie czy­ta­nie wnio­sku, któ­re ma nastą­pić w 2019 roku, jed­nak już teraz część bisku­pów zade­kla­ro­wa­ła, że nie będzie cze­kać na dokoń­cze­nie pro­ce­du­ry i otwo­rzy dro­gę w swo­ich die­ce­zjach do litur­gicz­ne­go bło­go­sła­wie­nia par jed­no­pł­cio­wych.

Decy­zja ACC ozna­cza, że Kościół ten musi się liczyć z kon­se­kwen­cja­mi we Wspól­no­cie Angli­kań­skiej. W stycz­niu 2016 roku pry­ma­si Wspól­no­ty Angli­kań­skiej uka­ra­li Epi­sko­pal­ny Kościół USA za inklu­zyw­ne podej­ście w kwe­stii sek­su­al­no­ści, w tym za wyświę­ca­nie otwar­tych homo­sek­su­ali­stów na bisku­pów i udzie­la­nie ślu­bów parom jed­no­pł­cio­wym — ame­ry­kań­skich angli­ka­nów (epi­sko­pa­lian) usu­nię­to z gre­miów decy­zyj­nych Wspól­no­ty Angli­kań­skiej, o czym infor­mo­wa­li­śmy na naszych łamach. Praw­do­po­dob­nie takie same kro­ki zosta­ną pod­ję­te wobec ACC, gdy pry­ma­si spo­tka­ją się w 2017 roku. Przed­sta­wi­cie­le władz ACC nie wyklu­cza­ją, że część wier­nych będzie chcia­ła opu­ścić Kościół i przy­łą­czyć się do alter­na­tyw­nych struk­tur angli­kań­skich, dzia­ła­ją­cych w Ame­ry­ce Pół­noc­nej, jed­nak według pry­ma­sa Fre­da Hilt­za, nie nale­ży się spo­dzie­wać fali odejść.

Według danych sta­ty­stycz­nych kana­dyj­skich władz ok. 1,6 mln Kana­dyj­czy­ków dekla­ru­je wyzna­nie angli­kań­skie, jed­nak według kościel­nych reje­strów do ACC nale­ży „zale­d­wie” 550 tys. wier­nych.

Pra­wie 80% Kana­dyj­czy­ków opo­wia­da się za rów­ny­mi pra­wa­mi dla osób LGBT.

Synod dys­ku­to­wał ponad­to nad spra­wa­mi zwią­za­ny­mi z kry­zy­sem uchodź­czym. Poin­for­mo­wa­no, że ACC pokrył kosz­ty relo­ka­cji i utrzy­ma­nia 1750 uchodź­ców, a tak­że zre­ali­zo­wał sze­reg pro­gra­mów zdro­wot­nych w pię­ciu afry­kań­skich kra­jach.

» Wię­cej o Syno­dzie Gene­ral­nym ACC

---

Gale­ria