Kościół Anglii aprobuje modlitwy i błogosławieństwa dla osób LGBTQ+

Modli­twy i for­mu­la­rze litur­gicz­ne będą uży­wa­ne pilo­ta­żo­wo pod­czas spe­cjal­nych nabo­żeństw dla spo­łecz­no­ści LGBTQ+ i ich przy­ja­ciół oraz rodzin.

Obra­du­ją­cy dwa razy do roku Synod Kościo­ła Anglii jest naj­waż­niej­szym gre­mium decy­zyj­nym w Koście­le, a jego posie­dze­nia odby­wa­ją się raz w Lon­dy­nie, a raz w Yor­ku.

Wnio­sek uzy­skał wyma­ga­ną więk­szość gło­sów we wszyst­kich trzech Izbach Syno­du: bisku­piej, kle­ru i świec­kich.

Biskup­ka Lon­dy­nu Lady Sarah Mul­la­ly komen­tu­jąc wnio­sek zło­żo­ny przez bisku­pa Oks­for­du Ste­phe­na Cro­fta, przy­zna­ła pod­czas deba­ty syno­dal­nej, że Kościół Anglii nie jest jed­nej myśli w kwe­stii sek­su­al­no­ści i mał­żeń­stwa. – Mimo tego musi­my pod­jąć reflek­sję nad tym wszyst­kim, co sły­sze­li­śmy pod­czas Syno­du – i to z całe­go spek­trum Kościo­ła. Musi­my podwo­ić nasze wysił­ki, aby zna­leźć prze­strzeń, w któ­rej może­my żyć razem mimo róż­ni­cy zdań, ponie­waż wie­rzy­my, że to jest wła­śnie to, cze­go Bóg od nas ocze­ku­je – powie­dzia­ła bp Mul­la­ly.

Decy­zja Syno­du jest jed­nym z eta­pów pro­wa­dzo­ne­go od 2017 roku pro­ce­su decy­zyj­ne­go pod nazwą Living in Love and Faith (pol. Żyjąc w miło­ści i wie­rze). Cho­dzi o teo­lo­gicz­ny, dusz­pa­ster­ski i wewnątrz­ko­ściel­ny dia­log, mają­cy na celu bliż­sze przyj­rze­nie się zagad­nie­niom ludz­kiej sek­su­al­no­ści i płcio­wo­ści, a tak­że napra­wie­niu krzywd, jakie ze stro­ny Kościo­ła Anglii doświad­czy­ły oso­by LGBTQ+, będą­ce zarów­no w Koście­le, jak i poza nim.

Róż­ni­ce zdań i schi­zmy

Powsta­ły doku­ment oraz mate­ria­ły pasto­ral­ne nie były począt­kiem dys­ku­sji na temat homo­sek­su­ali­zmu czy sze­rzej rozu­mia­nej płcio­wo­ści. Kościół Anglii oraz rodzi­na Kościo­łów angli­kań­skich podej­mu­ją temat od dekad. Nie­któ­re Kościo­ły angli­kań­skie – jak choć­by Epi­sko­pal­ny Kościół USA – zde­cy­do­wa­ły się na wpro­wa­dze­nie mał­żeństw jed­no­pł­cio­wych już daw­no temu, a inne zde­cy­do­wa­nie się temu sprze­ci­wia­ją, wspie­ra­jąc nawet repre­syj­ną poli­ty­kę swo­ich państw w kwe­stii LGBTQ+ (głów­nie kra­je afry­kań­skie).

Deba­ty na temat sek­su­al­no­ści odkry­ły wewnętrz­ne podzia­ły w łonie angli­ka­ni­zmu dopro­wa­dza­jąc w nie­któ­rych pań­stwach do schi­zmy (m. in. w USA), a więc stwo­rze­nia alter­na­tyw­nych struk­tur kościel­nych dla kon­ser­wa­tyw­nych angli­ka­nów. Inni jesz­cze zde­cy­do­wa­li się na kon­wer­sje do Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go, choć rów­nież i w tej tra­dy­cji zagad­nie­nia te są dys­ku­to­wa­ne.

Kwe­stia wewnątrz­an­gli­kań­skich podzia­łów ma rów­nież aspekt finan­so­wy, gdyż para­fie, a nawet die­ce­zje chcą­ce opu­ścić zbyt libe­ral­ne – ich zda­niem – struk­tu­ry kościel­ne muszą rów­nież roz­wa­żyć aspek­ty mate­rial­ne, a więc koniecz­ność opusz­cze­nia dotych­czas zaj­mo­wa­nych nie­ru­cho­mo­ści czy sze­rzej, finan­so­wa­nie nowo powsta­łych struk­tur.

Spo­ry pro­wa­dzo­ne w Koście­le Anglii nie odbie­ga­ją zasad­ni­czo od podob­nych debat pro­wa­dzo­nych lub już zakoń­czo­nych w pozo­sta­łych Kościo­łach angli­kań­skich lub w innych wyzna­niach. Jed­nak ze wzglę­du na szcze­gól­ny cha­rak­ter Kościo­ła Anglii jako matecz­ni­ka angli­ka­ni­zmu oraz jego pań­stwo­we­go sta­tu­su w moc­no zeświec­czo­nej Anglii, spo­ry te powo­du­ją, że dys­ku­sja w Koście­le Anglii obser­wo­wa­na jest z więk­szą uwa­gą. Ponad­to pry­mas całej Anglii arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry jest z urzę­du hono­ro­wym zwierzch­ni­kiem glo­bal­nej Wspól­no­ty Angli­kań­skiej, liczą­cej ponad 85 milio­nów wier­nych na świe­cie.

Ostat­nia decy­zja Kościo­ła Anglii z pew­no­ścią wywo­ła poru­sze­nie wśród nie­któ­rych śro­do­wisk kon­ser­wa­tyw­nych, jed­nak trud­no spo­dzie­wać się, że dopro­wa­dzi do ruchów tek­to­nicz­nych w Koście­le, maso­wych kon­wer­sji czy apo­sta­zji tak jak to było kil­ka dekad temu, gdy Kościół Anglii zde­cy­do­wał się na wpro­wa­dze­nie świę­ceń kapłań­skich dla kobiet w latach 90. XX wie­ku.

Wyso­ko­ko­ściel­ni, ewan­ge­li­ka­ło­wie — za czy prze­ciw?

Podzia­ły prze­bie­ga­ją­ce w łamach Kościo­ła angli­kań­skie­go są zaska­ku­ją­ce.

Wśród prze­ciw­ni­ków zmian w podej­ściu do tema­tu sek­su­al­no­ści są nie tyl­ko kon­ser­wa­tyw­ni ewan­ge­li­ka­ło­wie w łonie Kościo­ła Anglii, ale też wyso­ko­ko­ściel­ni angli­ka­nie. I dokład­nie tak samo jest po dru­giej stro­nie bary­ka­dy, gdyż wśród zwo­len­ni­ków zmian są zarów­no wyso­ko­ko­ściel­ni angli­ka­nie (kon­ser­wa­ty­ści litur­gicz­ni), ale tak­że nie­ma­ła część śro­do­wi­ska ewan­ge­li­kal­ne­go.

Dowo­dzi tego cho­ciaż­by zało­żo­na w tym roku ewan­ge­li­kal­na orga­ni­za­cja o tej samej nazwie, co wspo­mnia­ny doku­ment Living in Love and Faith. Ponad 600 ewan­ge­li­kal­nych sygna­ta­riu­szy opo­wie­dzia­ło się za zmia­na­mi w prak­ty­ce dusz­pa­ster­skiej oraz za inklu­zyw­ną teo­lo­gią wobec osób LGBTQ+ i to z „chrze­ści­jań­skiej, ewan­ge­li­kal­nej per­spek­ty­wy.”

Jesz­cze nie mał­żeń­stwa

Decy­zja o prób­nym wpro­wa­dze­niu modlitw, pro­szą­cych Boga o bło­go­sła­wień­stwo dla par jed­no­pł­cio­wych nie ozna­cza jesz­cze decy­zji o wpro­wa­dze­niu bło­go­sła­wieństw par homo­sek­su­al­nych czy mał­żeństw jed­no­pł­cio­wych w Koście­le Anglii, choć nie bra­ku­je gło­sów rów­nież za zmia­ną w tym aspek­cie.

Spe­cial servi­ces of pray­er and dedi­ca­tion asking for God’s bles­sing for same-sex couples sho­uld be intro­du­ced on a trial basis, @synod has agre­ed.

Read more at https://t.co/hnIymFRre1.

— The Church of England (@churchofengland) Novem­ber 15, 2023

Modli­twy i tek­sty bło­go­sła­wieństw opra­co­wa­no z myślą o parach jed­no­pł­cio­wych, żyją­cych w nie­for­mal­nych i cywil­nych związ­kach, ale tak­że dla sin­gli oraz osób nie­bi­nar­nych.

Synod zde­cy­do­wał, że modli­twy zosta­ną pod­da­ne pro­ce­so­wi kano­nicz­ne­mu jak wszyst­kie inne for­my litur­gicz­ne wpro­wa­dza­ne w Koście­le Anglii. Pro­ces ten zakoń­czy się praw­do­po­dob­nie w 2025 roku. Nie­wy­klu­czo­ne jest wcze­śniej­sze zakoń­cze­nie prac, jed­nak wszyst­ko zale­ży od recep­cji tek­stów modli­tew­nych w poszcze­gól­nych para­fiach i die­ce­zjach, a tak­że od wewnętrz­nej sytu­acji Kościo­ła Anglii.

» Ofi­cjal­na witry­na Kościo­ła Anglii poświę­co­na Living in Love and Faith

» Ekumenizm.pl: W Oks­for­dzie opu­bli­ko­wa­no listę Kościo­łów (nie)przyjaznych LGBTQ+

---

Gale­ria