Przyszłość Starego Kontynentu i Kościołów — spotkanie europejskich Kościołów w Nowym Sadzie

W spo­tka­niu uczest­ni­czy­li też dele­ga­ci nie­któ­rych pol­skich Kościo­łów człon­kow­skich.

Spo­tka­nie Zgro­ma­dze­nia Ogól­ne­go KKE odby­wa­ło się w szcze­gól­nych oko­licz­no­ściach. Orga­ni­za­cja powsta­ła pod­czas zim­nej woj­ny, aby utrzy­my­wać wię­zi i budo­wać nowe mosty mię­dzy Kościo­ła­mi dzia­ła­ją­cy­mi we wro­gich obo­zach poli­tycz­nych. Po upad­ku Muru Ber­liń­skie­go i prze­mia­nach demo­kra­tycz­nych w Euro­pie Środ­ko­wo-Wschod­niej, Sta­ry Kon­ty­nent, a wraz z nim Kościo­ły, znaj­du­ją się znów na dzie­jo­wym zakrę­cie – kry­zys uchodź­czy, pyta­nia o toż­sa­mość Euro­py i dal­sze kie­run­ki roz­wo­ju w kon­tek­ście przy­szło­ści Unii Euro­pej­skiej po Bre­xi­cie, słab­sze oddzia­ły­wa­nie Kościo­łów na spo­łe­czeń­sr­wa i trud­no­ści ruchu eku­me­nicz­ne­go – to tyl­ko nie­któ­re wyzwa­nia, z któ­ry­mi mie­rzy­li się dele­ga­ci repre­zen­tu­ją­cy 116 Kościo­łów angli­kań­skich, pra­wo­sław­nych, pro­te­stanc­kich róż­nych wyznań i sta­ro­ka­to­lic­kich.

Z Pol­ski do sto­li­cy wie­lo­kul­tu­ro­wej Woj­wo­di­ny przy­by­li repre­zen­tan­ci Pol­skie­go Auto­ke­fa­licz­ne­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go, Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-augs­bur­skie­go, Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-refor­mo­wa­ne­go, meto­dy­stycz­ne­go, a tak­że Kościo­ła pol­sko­ka­to­lic­kie­go. Nie było przed­sta­wi­cie­li Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów i Kościo­ła Chrze­ści­jan Bap­ty­stów.

Dele­ga­tów odwie­dził patriar­cha Ire­ne­usz, zwierzch­nik Serb­skiej Cer­kwi Pra­wo­sław­nej, oraz abp Can­ter­bu­ry Justin Welby, hono­ro­wy zwierzch­nik świa­to­wej Wspól­no­ty Angli­kań­skiej. Wśród mów­ców zna­lazł się rów­nież syryj­sko-pra­wo­sław­ny patriar­cha Antio­chii Igna­cy Efrem II oraz arcy­bi­skup Uppsa­li Antje Jac­ke­len.

Zgro­ma­dze­nie zaj­mo­wa­ło się sze­re­giem spraw zwią­za­nych z finan­sa­mi i poli­ty­ką KKE, w tym wybo­rem nowych władz. Pod­ję­to też dzia­ła­nia dosto­so­wu­ją­ce nie­któ­re regu­la­cje do bel­gij­skie­go pra­wa (biu­ro KKE znaj­du­je się w Bel­gii). Zde­cy­do­wa­no, że w kolej­nych latach (2018–2023) KKE skon­cen­tru­je się na roz­wi­ja­niu pra­cy regio­nal­nej, roz­bu­do­wie part­nerstw i kon­tak­tów mię­dzy Kościo­ła­mi człon­kow­ski­mi i popu­la­ry­zo­wa­niu dzia­łań KKE wśród nich. Orga­ni­za­cja pla­nu­je inten­sy­fi­ka­cje dzia­łań na rzecz pro­mo­wa­nia spra­wie­dli­wo­ści spo­łecz­nej, zaan­ga­żo­wa­nia mło­dzie­ży, praw czło­wie­ka, w tym szcze­gól­nie uchodź­ców i migran­tów, wol­no­ści reli­gij­nej, oraz chce moc­niej zaan­ga­żo­wać się w wal­kę z popu­li­zmem.

Refor­mo­wa­ny duchow­ny pre­zy­den­tem KKE

Nowym pre­zy­den­tem KKE został ks. Chri­stian Krie­ger, duchow­ny Refor­mo­wa­ne­go Kościo­ła Alza­cji i Lota­ryn­gii. Wice­pre­zy­den­ta­mi zosta­li bp Gul­nar Fran­cis-Dehqa­ni (Kościół Anglii) oraz metro­po­li­ta Cle­opas Stron­gy­lis (Eku­me­nicz­ny Patriar­chat Kon­stan­ty­no­po­la).

Wybra­no rów­nież 17 człon­ków Rady Zarzą­dza­ją­cej oraz 14 zastęp­ców, wśród któ­rych zna­la­zła się pol­ska dele­gat­ka Kata­rzy­na Char­kie­wicz (Pol­ski Auto­ke­fa­licz­ny Kościół Pra­wo­sław­ny).

Euro­pa..?

Spo­tka­nie w Nowym Sadzie poka­za­ło ogrom­ne zróż­ni­co­wa­nie pro­ble­mów, z jaki­mi bory­ka­ją się Kościo­ły w Euro­pie, ale tak­że, jak widzą sie­bie w Euro­pie i samą Euro­pę. — Na Zgro­ma­dze­niu Ogól­nym dużo miej­sca poświę­co­no przy­szło­ści Euro­py i mówio­no o war­to­ściach euro­pej­skich, któ­re mają korze­nie w chrze­ści­jań­stwie. Jed­nak, gdy­by zgłę­bić co kry­je się pod tymi war­to­ścia­mi, choć wyda­je się być to jasne, oka­zu­je się, że myśli się o czymś innym. Podob­nie jest w rela­cjach mię­dzy Kościo­ła­mi. Dla­te­go uwa­żam, że KEK jest swo­istym „labo­ra­to­rium” w któ­rym jest pro­wa­dzo­ny dys­kurs mię­dzy róż­ny­mi war­to­ścia­mi euro­pej­ski­mi – powie­dział ekumenizm.pl ks. dr Grze­gorz Giem­za, dele­gat Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-augs­bur­skie­go i dyrek­tor Biu­ra Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej.

Do przy­szło­ści Euro­py i kry­zy­su wywo­ła­ne­go przez Bre­xit odniósł się abp Can­ter­bu­ry Justin Welby, prze­ko­nu­jąc, że Euro­pa nie jest w nie­bez­pie­czeń­stwie. – Nie ma powo­dów, któ­re suge­ro­wa­ły­by, że Bre­xit lub jaki­kol­wiek inny kry­zys miał­by wyko­le­ić Unię Euro­pej­ską lub dopro­wa­dzić do upad­ku Euro­py (…) Kościół prze­kra­cza podzia­ły i gra­ni­ce tak jak gdy­by nie ist­nia­ła. Trwa­nie w Chry­stu­sie ozna­cza, że jeste­śmy zjed­no­cze­ni przez Boga, jeste­śmy czę­ścią rodzi­ny, któ­ra ogar­nia cały świat, prze­kra­cza kul­tu­ro­we, języ­ko­we i eku­me­nicz­ne gra­ni­ce i jest pro­wa­dzo­na przez Ducha burzą­ce­go mury, któ­re chce­my wzno­sić – zazna­czył abp Welby.

» Dekla­ra­cja koń­co­wa Kon­fe­ren­cji Kościo­łów Euro­pej­skich z Nowe­go Sadu (2018) — j. angiel­ski

---

Gale­ria