Kościoły katolickie

Wakans na katedrze starokatolickiej w Szwajcarii


29 paź­dzier­ni­ka br. na ołta­rzu kate­dry sta­ro­ka­to­lic­kiej w Ber­nie spo­czął pasto­rał bisku­pi – to sym­bol, że kate­dra bisku­pia Kościo­ła Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­kie­go (Sta­ro­ka­to­lic­kie­go) w Szwaj­ca­rii waku­je.


W kate­drze sta­ro­ka­to­lic­kiej św. Pio­tra i Paw­ła w Ber­nie odby­ło się nabo­żeń­stwo poże­gnal­ne bpa Haral­da Reina, dotych­cza­so­we­go zwierzch­ni­ka szwaj­car­skich sta­ro­ka­to­li­ków, któ­rych Kościół ofi­cjal­nie nazy­wa się Kościo­łem Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­kim.

W litur­gii oprócz wier­nych oraz ducho­wień­stwa sta­ro­ka­to­lic­kie­go udział wzię­li przed­sta­wi­cie­le róż­nych Kościo­łów, a tak­że repre­zen­tan­ci róż­nych reli­gii oraz władz pań­stwo­wych. Na koniec nabo­żeń­stwa bp Rein zło­żył swój pasto­rał na ołta­rzu – ten sym­bol posłu­gi bisku­piej zosta­nie prze­ka­za­ny następ­cy bądź następ­czy­ni bpa Reina pod­czas kon­se­kra­cji w przy­szłym roku.

W poło­wie paź­dzier­ni­ka br. bp Harald Rein ofi­cjal­nie ogło­sił przej­ście w stan spo­czyn­ku z dniem 30 paź­dzier­ni­ka br., jed­nak o jego odej­ściu mówi­ło się już od jakie­goś cza­su. O tym, że bp Rein zre­zy­gnu­je z urzę­du było pod­czas ostat­niej Kon­fe­ren­cji Bisku­pów Sta­ro­ka­to­lic­kich Unii Utrechc­kiej, któ­ra obra­do­wa­ła w czerw­cu 2023 r. w Wied­niu.

Pocho­dzą­cy z Nie­miec bp Harald Rein bisku­pem Kościo­ła Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­kie­go został wybra­ny w 2009 roku. Teo­lo­gię stu­dio­wał w Bichum, Mar­bur­gu, Bonn oraz Ber­nie, gdzie w 1983 roku ukoń­czył stu­dia w Insty­tu­cie Teo­lo­gii Chrze­ści­jań­sko­ka­to­lic­kiej. W 1986 roku obor­nił dok­to­rat z teo­lo­gii pasto­ral­nej, a roz­pra­wę dok­tor­ską poświę­cił dusz­pa­ster­stwu Kościo­łów wzdłuż auto­strad. Oprócz pra­cy dusz­pa­ster­skiej podej­mo­wał stu­dia pody­plo­mo­we z zakre­su zarzą­dza­nia i admi­ni­stra­cji.

W cza­sie posłu­gi bisku­piej bp Rein aktyw­nie włą­czył się w pra­ce Sta­ro­ka­to­lic­kiej Kon­fe­ren­cji Bisku­pów Unii Utrechc­kiej, ale przede wszyst­kim dzia­ła­nia dusz­pa­ster­skiej i eku­me­nicz­ne Kościo­ła. Peł­nił klu­czo­we funk­cje eku­me­nicz­ne w kra­ju – był prze­wod­ni­czą­cym Gru­py Robo­czej Kościo­łów Chrze­ści­jań­skich w Szwaj­ca­rii, a tak­że sze­fem Szwaj­car­skiej Rady Reli­gii. Bp Rein spo­tkał się z uzna­niem szwaj­car­skiej eku­me­ny za zaan­ga­żo­wa­nie nie­wiel­kie­go Kościo­ła Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­kie­go w wal­ce z pan­de­mią – Kościół ten był jed­nym z pierw­szych, któ­ry udo­stęp­nił swo­je pomiesz­cze­nia sakral­ne na szpi­ta­le covi­do­we. Bisku­po­wi Reino­wi uda­ło się prze­ko­nać wła­dze pań­stwo­we do wpro­wa­dze­nia takich regu­la­cji sani­tar­nych, któ­re w cza­sie pan­de­mii dawa­ły Kościo­łom nie­co wię­cej swo­bo­dy niż insty­tu­cjom kul­tu­ral­nym.

Oprócz kie­ro­wa­nia róż­ny­mi orga­ni­za­cja­mi eku­me­nicz­ny­mi, bp Rein zaan­ga­żo­wa­ny był bez­po­śred­nio w dia­log teo­lo­gicz­ny – wpierw z Kościo­ła­mi pra­wo­sław­ny­mi, a następ­nie jako współ­prze­wod­ni­czą­cy Mię­dzy­na­ro­do­wej Rady Angli­kań­sko-Sta­ro­ka­to­lic­kiej. Kościół Anglii i Epi­sko­pal­ny Kościół USA nagro­dzi­ły bisku­pa Reina tytu­łem hono­ro­we­go bisku­pa pomoc­ni­cze­go. W pra­cy dusz­pa­ster­skiej bp Rein moc­no posta­wił na kon­tak­ty z mło­dzie­żą oraz litur­gię, dopro­wa­dza­jąc do spo­rzą­dze­nia i wyda­nia nowych msza­łów w trzech urzę­do­wych języ­kach Szwaj­ca­rii (msza­łu nie wyda­no jedy­nie w j. reto­ro­mań­skim)., a tak­że refor­my struk­tur Kościo­ła.

Biskup czy może biskup­ka?

Zgod­nie z pra­wem Kościo­ła Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­kie­go okres waka­tu na kate­drze bisku­piej wyno­si od sze­ściu do 12 mie­się­cy. W tym cza­sie Kościo­łem zarzą­dzać będzie admi­ni­stra­tor wska­za­ny przez Radę Syno­dal­ną.

Wraz z roz­po­czę­ciem wakan­su roz­po­czy­na się rów­nież pro­ces wybo­ru nowe­go zwierzch­ni­ka lub zwierzch­nicz­ki Kościo­ła, gdyż od 1999 roku szwaj­car­scy sta­ro­ka­to­lic­cy wyświę­ca­ją kobie­ty do kapłań­stwa. W całym pro­ce­sie wybo­ru nowej biskup­ki lub bisku­pa bio­rą udział zarów­no świec­cy, jak i duchow­ni, przy czym ci pierw­si mają zde­cy­do­wa­ną więk­szość, gdyż two­rzą aż 2/3 Naro­do­we­go Syno­du Kościo­ła, w skład któ­re­go nale­ży 120 dele­ga­tów.

Jeśli Kościół Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­ki zde­cy­du­je się na wybór kobie­ty na bisku­pa, a poten­cjal­nych kan­dy­da­tek nie bra­ku­je, będzie dru­gim Kościo­łem Unii Utrechc­kiej, któ­ry kon­se­kru­je biskup­kę – wcze­śniej uczy­ni­ła to Austria, a bp Rein był współ­kon­se­kra­to­rem bp Marii Kubin.

Kościół teo­lo­gicz­nie aktyw­ny i misyj­ny

Na mar­gi­ne­sie war­to ponad­to zazna­czyć, że w ostat­nich latach Kościół Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­ki był bar­dzo aktyw­ny na niwie teo­lo­gicz­nej. W reno­mo­wa­nym wydaw­nic­twie teo­lo­gicz­nym Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-refor­mo­wa­ne­go The­olo­gi­scher Ver­lag Zürich (TVZ) uka­za­ły się ostat­nio cen­ne publi­ka­cje teo­lo­gicz­ne z obsza­ru sta­ro­ka­to­lic­kie­go. Tyl­ko w bie­żą­cym roku TVZ wydał pra­cę zbio­ro­wą, doty­czą­cą histo­rii sta­ro­ka­to­li­cy­zmu w Szwaj­ca­rii oraz mono­gra­fię poświę­co­ną Annie Peter, sta­ro­ka­to­lic­kiej peda­goż­ce i bojow­nicz­ce o pra­wa kobiet.

Kościół Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­ki w Szwaj­ca­rii posia­da ok. 12 tys. wier­nych – ok. 50 kapła­nek i kapła­nów, słu­żą­cych w 29 para­fiach. Kościół ten jest rów­nież aktyw­ny misyj­nie i jest kato­lic­ką alter­na­ty­wą dla osób, któ­re nie mogą odna­leźć swo­je­go miej­sca w Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim.

Co cie­ka­we, w para­fiach sta­ro­ka­to­lic­kich regu­lar­nie prak­ty­ku­ją nie tyl­ko angli­ka­nie, ale tak­że lute­ra­nie, jeśli w pobli­żu nie ma para­fii lute­rań­skiej. Powo­dem tego jest fakt, że dla wie­lu lute­ran, szcze­gól­nie przy­by­wa­ją­cych do Szwaj­ca­rii zza gra­ni­cy, litur­gia i ducho­wość refor­mo­wa­na jest zbyt suro­wa i dla­te­go decy­du­ją się zwią­zać z Kościo­łem Chrze­ści­jań­sko-Kato­lic­kim.


Gale­ria
Ekumenizm.pl działa dzięki swoim Czytelnikom!
Portal ekumenizm.pl działa na zasadzie charytatywnej pracy naszej redakcji. Zachęcamy do wsparcia poprzez darowizny i Patronite.