Biskup pilnie poszukiwany/a

Szkoc­cy epi­sko­pa­lia­nie (angli­ka­nie) mają nie­co inny sys­tem wybor­czy niż star­sza sio­stra na połu­dniu – Kościół Anglii. Kościół epi­sko­pal­ny nie jest Kościo­łem pań­stwo­wym (jest nim pre­zbi­te­riań­ski Kościół Szko­cji), a pro­ces wybo­ru bisku­pów die­ce­zjal­nych doko­ny­wa­ny jest w die­ce­zjach. W przy­pad­ku rezy­gna­cji bisku­pa lub przej­ścia na eme­ry­tu­rę pro­ce­du­ra wybo­ru nowe­go bisku­pa lub nowej biskup trwa zazwy­czaj ok. pół roku.

Pro­ces ini­cju­je pry­mas Kościo­ła, któ­ry – ina­czej niż w Koście­le Anglii – nie posia­da wła­dzy metro­po­li­tal­nej nad pozo­sta­ły­mi die­ce­zja­mi. Jest tyl­ko i aż pierw­szym wśród rów­nych. Przy­go­to­wa­na przez spe­cjal­ną komi­sję lista kan­dy­da­tów musi zawie­rać co naj­mniej trzy nazwi­ska i wła­śnie tutaj poja­wia się pro­blem, gdyż od 2018 roku nie uda­ło się przed­sta­wić odpo­wied­nim gre­miom trzech nazwisk – ina­czej niż w Koście­le Anglii lista kandydatów/kandydatek na urząd bisku­pa jest jaw­na, a nazwi­ska poda­wa­ne do publicz­nej wia­do­mo­ści, choć sam pro­ces opi­nio­wa­nia pozo­sta­je taj­ny.

27 lip­ca br. odby­ło się spo­tka­nie kon­sul­ta­cyj­ne pry­ma­sa Mar­ka Stran­ge’a i innych bisku­pów z człon­ka­mi syno­du die­ce­zjal­ne­go. Była to odpo­wiedź na brak wystar­cza­ją­cej licz­by kan­dy­da­tów, aby doko­nać wybo­ry nowe­go zwierzch­ni­ka die­ce­zji. Nie­wia­do­mo, kie­dy die­ce­zja wybie­rze nowe­go bisku­pa lub nową biskup. Do tego cza­su dusz­pa­ster­ską opie­kę nad die­ce­zją spra­wu­je pry­mas.

Joy­ful mor­ning in St Mary­’s Glas­gow I Con­fir­med 3, Hadi, Ela­he & Olu­chi. They loudly respon­ded to my questions as they con­fir­med the­ir mem­ber­ship of the church fami­ly. #pri­mus pic.twitter.com/LAJqKD9aHY

— Bishop Mark Stran­ge (@BishopStrange) July 28, 2019

Na stro­nie die­ce­zji wciąż znaj­du­je się ogło­sze­nie z koniecz­ny­mi załącz­ni­ka­mi do wypeł­nie­nia.

W roz­mo­wie z dzien­ni­kiem The Times pry­mas Mark Stran­ge, któ­ry jest bisku­pem die­ce­zji Moray, Ross and Caith­ness, przy­znał, że służ­ba bisku­pa jest bar­dzo trud­na i wyma­ga ogrom­nych poświę­ceń, szcze­gól­nie wobec rodzi­ny. – Cza­sa­mi to bar­dzo samot­na pra­ca – powie­dział. Według bisku­pa sam fakt, że kan­dy­dat­ki i kan­dy­da­ci ogła­sza­ni są publicz­nie może być dla nie­któ­rych duchow­nych znie­chę­ca­ją­ce – Sta­jesz się pra­wie publicz­na wła­sno­ścią i to prze­kła­da się rów­nież na two­ją rodzi­nę – oce­nił bp Stran­ge.

Jed­nak trud­ność ze zna­le­zie­niem bisku­pa ma też inny powód. Szkoc­ki Kościół Epi­sko­pal­ny zma­ga się z bra­kiem księ­ży i ratu­je się duchow­ny­mi z Anglii (bp Stran­ge rów­nież jest z uro­dze­nia Angli­kiem). Dodat­ko­wą zachę­tą dla libe­ral­nych duchow­nych jest fakt, że Kościół epi­sko­pal­ny – ina­czej niż Kościół Anglii – bło­go­sła­wi mał­żeń­stwa jed­no­pł­cio­we, tak­że kle­ru, ale „import” duchow­nych z Anglii czy Walii nie roz­wią­zu­je wszyst­kich pro­ble­mów kadro­wych.

Die­ce­zja Glas­gow and Gal­lo­way ma 65 para­fii. Kate­dra (mariac­ka) znaj­du­je się w Glas­gow.