Transparentność i porządki – ks. Rita Famos nową zwierzchniczką Kościoła reformowanego w Szwajcarii

O spra­wie ks. Got­t­frie­da Loche­ra infor­mo­wa­li­śmy szcze­gó­ło­wo w czerw­cu br.

Pastor Locher, któ­ry od lat był twa­rzą szwaj­car­skie­go ewan­ge­li­cy­zmu refor­mo­wa­ne­go i jed­nym z naj­waż­niej­szych oraz naj­bar­dziej roz­po­zna­wa­nych lide­rów euro­pej­skie­go pro­te­stan­ty­zmu, ustą­pił z urzę­du pre­zy­den­ta Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Refor­mo­wa­ne­go w Szwaj­ca­rii, któ­ry powstał na począt­ku 2020 roku.

Poprzed­nia struk­tu­ra – Szwaj­car­ski Ewan­ge­lic­ki Zwią­zek Kościo­łów (SEK/FEPS), któ­ry w tym roku obcho­dził­by 100-lecie ist­nie­nia – zosta­ła zastą­pio­na bar­dziej scen­tra­li­zo­wa­ną orga­ni­za­cją, któ­ra mia­ła wzmoc­nić myśle­nie wspól­no­to­we i funk­cjo­no­wa­nie Kościo­ła w spo­łe­czeń­stwie i w kon­tak­tach eku­me­nicz­nych. Tak­że na jej cze­le stał przez dłuż­szy czas pastor Locher. Jed­nak zamiast świę­to­wać set­ne uro­dzi­ny SEK/FEPS i docie­rać mecha­ni­zmy nowe­go orga­ni­zmu kościel­ne­go, szwaj­car­scy refor­mo­wa­ni ugrzęź­li się w głę­bo­kim kry­zy­sie wywo­ła­nym przez pasto­ra Loche­ra i jego oto­cze­nie.

Choć nie zapa­dły jesz­cze żad­ne roz­strzy­ga­ją­ce wyro­ki w spra­wie o domnie­ma­ne ‘prze­kro­cze­nie gra­nic’, bada­nej przez nie­za­leż­ne gre­mia, to fak­ty pozo­sta­ją i tak przy­gnę­bia­ją­ce: Locher, któ­ry jest żona­ty, przy­znał się do roman­su z inną kobie­tą (rów­nież duchow­ną), któ­ra wraz z nim zasia­da­ła we wła­dzach Kościo­ła i z ramie­nia władz mia­ła pilo­to­wać oskar­że­nia wysu­wa­ne pod adre­sem Loche­ra przez inne kobie­ty. Na doda­tek oka­za­ło się, że Rada EKR była wpro­wa­dza­na w błąd przez poprzed­nie­go pre­zy­den­ta w spra­wach oby­cza­jo­wych jesz­cze na dłu­go przed wybu­chem afe­ry.

W związ­ku z dymi­sją ks. Loche­ra – tak­że ze sta­no­wi­ska sekre­ta­rza gene­ral­ne­go Wspól­no­ty Ewan­ge­lic­kich Kościo­łów w Euro­pie i innych funk­cji – poja­wi­ła się koniecz­ność wybo­ru nowych władz Kościo­ła i to zale­d­wie po kil­ku mie­sią­cach od roz­po­czę­cia pierw­szej kaden­cji.

Do wybo­rów pod­czas zdal­ne­go Syno­du (2 listo­pa­da) sta­nę­ła ks. Isa­bel­le Gra­es­slé oraz ks. Rita Famos. Spo­śród 78 syno­da­łów aż 47 wybra­ło już w pierw­szej turze ks. Famos, któ­ra bez­sku­tecz­nie kan­dy­do­wa­ła w zeszłym roku w wybo­rach na pre­zy­dent­kę EKS prze­ciw­ko ks. Loche­ro­wi. 25 syno­da­łów odda­ło głos na ks. Gra­es­slé, a sze­ściu wstrzy­ma­ło się od gło­su. Tym samym po raz pierw­szy na cze­le Kościo­ła refor­mo­wa­ne­go w Szwaj­ca­rii sta­nę­ła kobie­ta, przy czym nale­ży zazna­czyć, iż funk­cja ta nie wią­że się z taką samą jurys­dyk­cją, jaką mają bisku­pi kra­jo­wi w Kościo­łach lute­rań­skich czy unij­nych, nie wspo­mi­na­jąc już o Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim.

Gra­tu­la­tion, Rita Famos! Sie gewinnt im ersten Wahl­gang und ist neue Präsi­den­tin der EKS. #Syno­de­EKS

— EKS-EERS (@EKS_EERS) Novem­ber 2, 2020

Pre­zy­dent Kościo­ła kie­ru­je jed­nak pra­ca­mi Rady, któ­ra jest naj­waż­niej­szym orga­nem wyko­naw­czym Kościo­ła (odpo­wied­nik kon­sy­sto­rza w pol­skich Kościo­łach ewan­ge­lic­kich). Ks. Loche­ro­wi zarzu­ca­no, że dąży do kle­ry­ka­li­za­cji i chę­ci wykre­owa­nia auto­ry­te­tu bisku­pie­go w szwaj­car­skim nur­cie refor­mo­wa­nym, stąd głów­nym hasłem wybor­czym ks. Famos była nie tyl­ko trans­pa­rent­ność, ale i kole­gial­ność. Famos cenio­na jest za swo­je doświad­cze­nie przy­wód­cze (zasia­da­ła wie­lo­krot­nie w róż­nych gre­miach i agen­dach SEK) oraz dusz­pa­ster­skie (19 lat pra­cy para­fial­nej, hospi­cja, wię­zie­nia, pra­ca wśród uchodź­ców, dzia­łal­ność medial­na w TV i in.). Famos jest zamęż­na i ma dwój­kę doro­słych dzie­ci.

Ks. Famos sta­je przed trud­nym zada­niem zbu­do­wa­nia wła­ści­wie od nowa zaufa­nia Syno­du do Rady EKS, ale przede wszyst­kim odzy­ska­nia wia­ry­god­no­ści Kościo­ła wśród wier­nych i w spo­łe­czeń­stwie, w któ­rym o Koście­le refor­mo­wa­nym było ostat­nio gło­śno jedy­nie z powo­du afe­ry oby­cza­jo­wej.

Und hier geht es zum Arti­kel:https://t.co/7z7hc5pTm3

— ref.ch (@refpunktch) Novem­ber 2, 2020

Nie bez powo­du ks. Famos roz­po­czę­ła swo­je prze­mó­wie­nie inau­gu­ra­cyj­ne w języ­ku fran­cu­skim. W kon­tek­ście wybo­rów poja­wi­ły się komen­ta­rze, że już od 35 lat refor­mo­wa­ny głos w Szwaj­ca­rii – coraz sła­biej sły­szal­ny ze wzglę­du na dość inten­syw­ny spa­dek wier­nych – repre­zen­tu­je oso­ba z nie­miec­ko­ję­zycz­ne­go Kościo­ła kan­to­nal­ne­go (ks. Famos jest duchow­ną Kościo­ła Zury­chu).

Synod EKS, któ­ry ze wzglę­du na sytu­ację epi­de­micz­ną odby­wał się zdal­nie, wybrał rów­nież nowe wła­dze – nie tyl­ko pre­zy­dent­ką EKS jest kobie­ta, ale rów­nież na cze­le Syno­du. Nową pre­zes Syno­du na kaden­cję 2021–2022 zosta­ła Eve­lyn Borer.

Ewan­ge­lic­ko-Refor­mo­wa­ny Kościół Szwaj­ca­rii skła­da się z 24 refor­mo­wa­nych Kościo­łów kan­to­nal­nych i Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-meto­dy­stycz­ne­go (od 1922 roku w unii z refor­mo­wa­ny­mi). Synod wybrał do Rady EKS przed­sta­wi­ciel­kę meto­dy­stów ks. Clau­dię Hasle­ba­cher.

» Ekumenizm.pl: Kry­zys w Koście­le ewan­ge­lic­ko-refor­mo­wa­nym

---

Gale­ria