Warszawski zbór odnosi się do naszej publikacji

Rada tłu­ma­czy: „Pastor Senior — peł­niąc ofi­cjal­ne funk­cje w Zjed­no­czo­nym Koście­le Ewan­ge­licz­nym w okre­sie PRL — roz­ma­wiał z róż­ny­mi przed­sta­wi­cie­la­mi władz, w tym tak­że z funk­cjo­na­riu­sza­mi SB.” Zapew­nia, że nie czy­nił tego z wła­snej ini­cja­ty­wy, ale była to w prze­ko­na­niu pasto­ra „bole­sna koniecz­ność tam­tych cza­sów z jaką musie­li zmie­rzyć się ludzie zaj­mu­ją­cy ofi­cjal­ne sta­no­wi­ska w kościo­łach.” Jed­no­cze­śnie przy­zna­je, że „z dzi­siej­szej per­spek­ty­wy pro­wa­dze­nie tego rodza­ju roz­mów przez ofi­cjal­nych przy­wód­ców Kościo­ła Pastor Senior oce­nia kry­tycz­nie.”

Rada przy­po­mi­na i prze­ko­nu­je, że pastor Czaj­ko w „całym śro­do­wi­sku kościel­nym jest on oso­bą darzo­ną wiel­kim sza­cun­kiem, a doj­rza­łe dzi­siaj owo­ce m.in. jego pra­cy — Kościół Zie­lo­no­świąt­ko­wy i Zbór Sto­łecz­ny — są naj­lep­szym dowo­dem, jak bar­dzo był odda­ny Bogu i ludziom.”

Dalej star­si oświad­cza­ją, że arty­kuł „Kościół pod nad­zo­rem bez­pie­ki” zawie­ra tyl­ko „wyci­nek mate­ria­łu histo­rycz­ne­go — zawar­tość esbec­kich archi­wów”, któ­re przed­sta­wia­ją „jak poszcze­gól­ne zda­rze­nia postrze­ga­li esbe­cy. W archi­wach nie ma nato­miast oso­bi­stych rela­cji Pasto­ra Senio­ra. Są jedy­nie inter­pre­ta­cje jego wypo­wie­dzi doko­na­ne przez funk­cjo­na­riu­szy bez­pie­ki.”

W tek­ście oświad­cze­nia posta­wio­no reto­rycz­ne pyta­nia, któ­re mia­ły na celu zakwe­stio­no­wać wia­ry­god­ność i rze­tel­ność funk­cjo­na­riu­szy SB i doku­men­tów wytwo­rzo­nych przez poli­cje poli­tycz­ną PRL.

Rada Star­szych przy­po­mi­na zasłu­gi swo­je­go eme­ry­to­wa­ne­go pasto­ra, a tak­że zachę­ca Naczel­ną Radę Kościo­ła Zie­lo­no­świąt­ko­we­go do „zin­ten­sy­fi­ko­wa­nia wysił­ków na rzecz rze­tel­ne­go zba­da­nia histo­rii ruchów ewan­ge­licz­nych w Pol­sce, zwłasz­cza w cza­sach PRL, gdy były one sku­pio­ne w ramach ZKE.”

Rada zauwa­ża rów­nież, że „SB wyrzą­dzi­ła wie­le krzywd Kościo­ło­wi i ludziom wie­rzą­cym”, a „dzia­ła­nia esbe­ków były pla­no­wa­ne w opar­ciu o infor­ma­cje uzy­ska­ne ze śro­do­wisk kościel­nych.” Jed­no­cze­śnie jed­nak star­si war­szaw­skie­go zbo­ru rozu­mie­ją” w jak trud­nych oko­licz­no­ściach zewnętrz­nych przy­wód­cy Kościo­ła cza­sów PRL, w tym rów­nież pastor Edward Czaj­ko, musie­li podej­mo­wać swo­je decy­zje”.

Oświad­cze­nia opu­bli­ko­wa­no na stro­nie inter­ne­to­wej Zbo­ru Sto­łecz­ne­go Kościo­ła Zie­lo­no­świąt­ko­we­go.

Pastor Edward Czaj­ko został zare­je­stro­wa­ny jako TW „Sta­ni­sław” 26.04.1977 r., a wyre­je­stro­wa­no go z czyn­nej sie­ci agen­tu­ral­nej dopie­ro 22.01.1990 r. Jak wyni­ka z doku­men­tów SB doty­czą­cych inwi­gi­la­cji Zjed­no­czo­ne­go Kościo­ła Ewan­ge­licz­ne­go, TW „Sta­ni­sław”, był jed­nym z głów­nych źró­deł poprzez, któ­re SB roz­pra­co­wy­wa­ła ten Kościół w latach osiem­dzie­sią­tych.

» Ekumenizm.pl: Pod nad­zo­rem bez­pie­ki

---

Gale­ria